Er is een meme over Odette (Zwaan Prinses /Nest), Anastasia ( Anastasia/ Vos), Duimelijntje ( Duimelijntje /Fox) en Kayley ( Zoektocht naar Camelot/ Warner Bros.) die allemaal zeggen dat ze geen Disney-prinsessen zijn. Welnu, dat geldt slechts voor de helft van hen. Na de overname van Fox door Disney, het werk van Don Bluth Duimelijntje En Anastasia , met alle jongens in bowl-cut-glorie, hebben zich bij Disney aangesloten en Anya en Thumbelina technisch onder de Disney-paraplu gebracht.
Niet dat wij 23 jaar later nog steeds geobsedeerd zijn door Anastasia en Dimitri. 🥺👉👈 pic.twitter.com/nkHjXCll2B
— Disney+ (@disneyplus) 7 december 2020
Laten we naar het verleden reizen.
Ik heb die van Fox gezien Anastasia als kind in de bioscoop, en het was traumatisch (die Rasputin-scène), maar ik maakte via Dimitri ook kennis met de neiging om van jongens te houden die nogal gemeen zijn. Ik had de VHS, die ik misbruikte, vooral om naar de eindcover van Journey to the Past van R’n’B-artiest Aaliyah te luisteren. Anastasia was daarom ook mijn toegangspoort tot de Russische Revolutie en de Romanovs.
Wat betekende dat ik ontdekte, zoals Angela Lansbury in de opening uitlegt, dat een jaloerse Rasputin doordrenkt met … demonische magie … het volk van Rusland tegen de koninklijke familie opzette omdat ze hem uitsloten. Tijdens de aanval op het paleis wordt Anastasia gered door een jong lid van de proletariaatklasse, keukenjongen Dimitri. Ze verliest haar geheugen en groeit op in een weeshuis als Anya, niet wetende dat ze de groothertogin Anastasia is, met een liefhebbende oma in Parijs, ingesproken door Angela Lansbury. Gelukkig heeft ze een McGuffin-ketting en enkele vage herinneringen die haar de perfecte match maken voor de volwassen Dimitri en zijn cohort Vlad om zich voor te doen als de echte Anastasia.
Dus stel je mijn schok voor toen ik opnam The Royal Diaries: Anastasia: The Last Groothertogin, Rusland, 1914 en ontdekte dat de Anastasia die ik kende en waar ik van hield gebaseerd was op een echt persoon , en er was geen magie bij betrokken, alleen maar politiek en een economische revolutie. Zelfs dat boek heeft veel werk verricht om Rasputin te demoniseren, aangezien hij een impopulair figuur was, maar niet gehaat onder het koningshuis zelf.
Pas later, na het lezen De Romanov Sisters: de verloren levens van de dochters van Nicholas en Alexandra , door Helen Rappaport, kreeg ik een beter inzicht in de Romanovs en waarom deze persoonlijkheidscultus specifiek rond Anastasia ontstond.
Sinds hun dood is dat zo geweest verschillende Romanov-bedriegers omdat er, vanwege de omstandigheden van hun moord en de chaotische organisatie eromheen, communistische desinformatie en een gebrek aan DNA-testen, een sprookjesachtig verlangen bestond om te zien dat een van de jonge Romanov-kinderen het had overleefd – de beroemdste van hen zijnde Anna Anderson.
Anderson (echte naam Franziska Schanzkowska) verscheen in de jaren twintig op het toneel, en terwijl meest leden van de koninklijke familie dachten niet dat ze de echte deal was, sommigen wel.
Uiteindelijk huurde Ernest Louis, groothertog van Hessen, de oom van Anastasia, een privédetective in om de waarheid te achterhalen en identificeerde haar als Schanzkowska. Maar omdat Anderson zo populair is geworden, bleef het verhaal hangen en vormde het uiteindelijk de inspiratie voor de film uit 1956 Anastasia , met in de hoofdrol Ingrid Bergman . Die film zou dan het plot-uitgangspunt worden voor de animatieklassieker uit de jaren 90 die mijn kinderlijke begrip van Anatasia definieerde.
Nu heeft de film een thuis op Disney+, hetzelfde bedrijf dat, toen de film oorspronkelijk werd uitgebracht, besloten om opnieuw uit te brengen De kleine Zeemeermin in theaters, gewoon om er mee te rommelen. Nou, praat over het hebben van je cake en het ook opeten.
Nou, als ik het terugkijk Anastasia Ik ben zowel geamuseerd door alle verwijzingen naar het communisme als door feitelijke historische details, en ook door het feit dat een film zo ontzettend onnauwkeurig kan zijn dat hij de slachting van een heel gezin tot uitgangspunt maakt voor een... familiemuziekfilm.
Dat is de kracht van cinema.
(afbeelding: Vos/Disney)
Wil je meer van dit soort verhalen? Word abonnee en steun de site!
—MovieMuses hanteert een strikt commentaarbeleid dat persoonlijke beledigingen jegens iedereen , aanzetten tot haat en trollen.–
Yara en Jovi
