Spoilers voor beide De laatste van ons games en mogelijk de HBO-serie.
Als De laatste van ons was toen een spel over onschuld De laatste van ons 2 is een spel over ervaring.
Nare, brutale ervaring.
In het eerste spel is Ellie 14 jaar oud. Een kind. Ze is op een leeftijd waarop ze net onafhankelijk begint te worden. Ze ziet de wereld voor het eerst zoals die is. Naast een romantische, noodlottige reis naar een verlaten winkelcentrum met een jeugdvriendin, heeft Ellie de Boston QZ nooit verlaten. Ze is nieuwsgierig, avontuurlijk en volkomen naïef. Ze ervaart de wereld op een andere manier dan de cynische, door strijd geharde Joel. Waar Joel een verlaten hotellobby ziet, ziet Ellie een podium waar ze de rol van een chique hotelgast kan spelen. Waar Joel een boekwinkel ziet zonder spullen die de moeite waard zijn om mee te nemen, ziet Ellie een plek waar ze een geweldig stripboek kan vinden. Waar Joel een moordwapen als een pistool ziet, ziet Ellie een cool rekwisiet dat in actiefilms wordt gebruikt.
Tijdens de evenementen van De laatste van ons deel 1 , wordt Ellie blootgesteld aan de koude en meedogenloze realiteit van de wereld. Ze wordt bijna verscheurd door zombies en opgegeten door kannibalen, en wordt aan haar lot overgelaten als Joel gewond raakt. Haar grootste en meest pijnlijke verlies van onschuld komt wanneer ze wordt gedwongen een man te vermoorden in de ruïnes van Pittsburg. Tijdens de gebeurtenissen in het Winter-hoofdstuk moet Ellie vertrouwen op een nieuwe wreedheid die geen enkel kind ooit zou mogen meemaken. Ze opent tenslotte het hoofd van een man met een kapmes als een watermeloen. Je loopt daar niet bepaald van weg zonder dat er een probleem is dat in de therapie moet worden besproken.
Maar niet voor lang.
Hoe oud is Ellie? De laatste van ons 2 ?
Aan het begin van De laatste van ons 2, Ellie's kinderonschuld is zo goed als verdwenen. Er zijn vijf jaar verstreken sinds het einde van de eerste game, en Ellie is nu een jonge 19-jarige vrouw met 19-jarige zorgen.
Ze navigeert over liefde, seksualiteit en haar gespannen relatie met haar vaderfiguur, Joel. Het tweede spel is de perfecte metafoor voor de adolescentie. Waar Ellie ooit naar Joel opkeek voor vaderlijke bescherming en begeleiding, komt ze nu tegen hem in opstand – met goede reden.
Hij heeft haar tenslotte zonder haar toestemming uit het ziekenhuis van Salt Lake City gehaald en jarenlang tegen haar gelogen over wat daar gebeurde. Er is zelfs een gevoel dat het paar uit elkaar is gegroeid vanwege wie ze zijn als mensen. Ellie is een vreemde tiener geboren in de ruïnes van het noordoosten, en Joel is een 61-jarige man uit Texas die zich de oude wereld nog herinnert. Hij is goedbedoelend, lief en overbezorgd zoals vaderfiguren doorgaans tegenover hun dochters zijn. Hij is iets waar Ellie een hekel aan kan hebben, ongeacht de diepte van haar liefde voor hem. Niettemin wil ze Joel proberen te vergeven voor zijn schending van haar vertrouwen, ook al weet ze niet zeker of ze dat ooit zal kunnen.
Dit is misschien de reden waarom haar haat tegen Abby zo diep zit, diep genoeg dat Ellie niet in staat is het los te laten, ongeacht hoeveel mensen eronder lijden. Er is het gevoel dat de relatie tussen Ellie en Joel nog steeds niet is opgelost. Het is beter dan het was, maar er schuilt nog steeds een zekere ongemakkelijkheid onder. Een verrekking. Ellie staat misschien op het punt om Joel te vergeven voordat hij van haar wordt weggenomen, maar het is mogelijk dat ze er nog niet helemaal was. Wanneer Abby Joel vermoordt, vermoordt ze ook Ellie's vermogen om echte afsluiting in hun relatie te vinden. Ze had gehoopt dat ze de rest van haar jonge leven de tijd zou hebben om haar vader te vergeven, maar in plaats daarvan kreeg ze maar een paar jaar.
Abby beroofde Ellie van haar vermogen om als persoon te groeien. Ze kan Joel niet laten gaan omdat haar gevoelens jegens hem nog steeds niet zijn opgelost, en die emotionele pijn de vlammen van de zwartste haat jegens Abby die je je maar kunt voorstellen, aanwakkert. En toch leren de gebeurtenissen in het spel Ellie een krachtige les waarvoor ze wederom te jong is om te leren: soms moet je afsluiting voor jezelf creëren. In de echte wereld blijven familieconflicten vaak voortwoekeren. Vaak worden moeilijke emotionele gesprekken tussen familieleden uitgesteld, of soms helemaal niet mogelijk. Wanneer een familielid, vooral een ouder, plotseling overlijdt, worden de kinderen van die persoon beroofd van het vermogen om eventuele problemen die ze in hun leven met die ouder hadden, op te lossen. Ook de mogelijkheid tot sluiting verdwijnt, en dit kan voor een kind een nog verwoestender rouwproces veroorzaken dan wanneer de relatie met de ouder volledig gezond zou zijn.
Vaker wel dan niet komt dit soort trauma voor bij mensen die de middelbare leeftijd hebben bereikt, mensen van wie de bejaarde ouders zijn overleden. Hoewel het verlies verwoestend is, heeft een volwassene van middelbare leeftijd waarschijnlijk meer coping-strategieën ontwikkeld dan iemand die heel jong is. Wanneer een jongere echter een ouder verliest, wordt het verdriet vaak vergroot. Het was simpelweg niet de bedoeling dat Joel zou sterven, en dus had Ellie geen tijd om zich emotioneel op zijn dood voor te bereiden en de nodige stappen te ondernemen om ervoor te zorgen dat ze afsluiting vond nadat hij weg was.
Op dezelfde manier maakt Abby een parallelle omstandigheid door. Abby verloor haar vader toen ze ongeveer 14 of 15 was, dezelfde leeftijd als Ellie De laatste van ons deel 1 . In tegenstelling tot de 19-jarige Ellie was Abby nog steeds afhankelijk van haar vader voor liefde, bescherming en emotionele steun. Als je beroofd wordt van een zo jonge ouder, woedt er een soortgelijke duisternis in Abby’s hart. Ze besteedt tenslotte vijf jaar op jacht naar Joël. Haar zoektocht naar wraak leidt tot een soortgelijke emotionele verwoesting die Ellie ervaart, en toch lijkt Abby’s vermogen om te vergeven verrassend genoeg dat van Ellie te overtreffen.
In tegenstelling tot Ellie ervoer Abby de dood van iemand van wie ze heel veel hield, iemand aan wie ze geen enkele hekel had. Ze was tenslotte gewoon te jong en te afhankelijk van de liefde van haar vader om daartegen in opstand te komen. Ellie krijgt niet dezelfde afsluiting als haar vader van haar wordt weggenomen, en dus is het veel moeilijker om vergeving voor Abby te vinden. Daarom is het des te krachtiger wanneer Ellie er uiteindelijk voor kiest haar te vergeven aan het einde van het verhaal.
(uitgelichte afbeelding: Naughty Dog)
