Zomaar: de krachtige betekenis achter de verrassende Grammy-winnaar van Bonnie Raitt

Toen de Grammy Awards zondagavond werden uitgezonden, waren er meer dan een paar verrassingen. Een van de grootste verrassingsoverwinningen was die voor Song of the Year, een prestigieuze Grammy die vaak wordt beschouwd als een van de Big Four-prijzen, samen met Record of the Year, Album of the Year en Best New Artist. Als gevolg hiervan bevatte de categorie een zeer indrukwekkende groep genomineerden voor de prijs van 2023: Adele, Lizzo, Harry Styles, Taylor Swift, Steve Lacey, DJ Khaled, Kendrick Lamar en Bonnie Raitt.

Gezien Lamar en Adele tot de artiesten behoorden met de meeste nominaties op de 65e Grammy's, en Lizzo en Styles prijzen wonnen in de Big Four, leken die vier de sterkste kandidaten voor Song of the Year. Ondertussen was twaalfvoudig Grammy-winnaar Swift ook een sterke kanshebber met haar unieke nummer van 10 minuten, All Too Well (Taylor’s Version). De prijs ging uiteindelijk echter naar Raitt voor haar nummer Just Like That. Terwijl de meeste fans zich bezighielden met zangers als Styles en Lizzo, die allebei de meeste hype kregen, was Raitt een sterkere kanshebber dan sommigen misschien hadden gedacht. De iconische blueszangeres ontving tijdens de ceremonie dit jaar ook de Lifetime Grammy Achievement Award, waarmee haar carrièretotaal op 13 Grammy Awards komt.

Ik ben legende 2 trailer

De verbazing van de kijkers over haar overwinning was nog steeds gerechtvaardigd, aangezien zelfs Raitt niet leek te verwachten dat ze Lied van het Jaar zou winnen. Toen het nieuws werd aangekondigd, keek ze geschokt toen ze naar het podium liep. De prijs was echter zeker welverdiend, zoals luisteraars van het hartverscheurende en krachtige nummer zullen herkennen.



De betekenis achter Bonnie Raitt’s Just Like That

Just Like That verschijnt op Raitts gelijknamige album, dat op 22 augustus 2022 uitkwam. Het nummer is een volkse ballad met een zacht, langzaam deuntje dat een zeer hartverscheurend verhaal vertelt. Het begint met het verhaal van een vrouw genaamd Olivia Zand die onverwachte bezoeker krijgt. Ze merkt dat ze vreemd genoeg vertrouwen heeft in de mysterieuze vreemdeling, en laat hem bij haar thuis nadat hij zegt dat hij iets heeft dat Zand zou willen weten. De tekst luidde, vanuit het standpunt van Zand: Het is niet mijn ding om zo snel te vertrouwen / Het verraste me / Maar iets aan hem gaf me gemak / Precies daar in zijn ogen.

Het nummer verandert dan van richting terwijl Zand terugkijkt op hoe het leven zomaar kan veranderen. Ze onthult dat haar zoon vandaag 25 zou zijn geweest als hij niet was gestorven toen ze wegkeek. Zand gaat verder met het beschrijven van de spijt die ze voelt over de dood van haar zoon: Ze zeggen dat Jezus je vrede en genade brengt / Nou, hij heeft me nog niet gevonden. Het lied gaat terug naar de man, die onthult dat hij jarenlang naar Zand heeft gezocht om haar te laten weten dat hij de ontvanger van het hart van haar zoon was toen hij stierf. Hij zegt: Het was het hart van je zoon dat mij heeft gered / En een leven dat je ons allebei hebt gegeven.

Dat is het moment waarop de vrouw merkt dat haar leven weer verandert, zomaar, terwijl ze haar hoofd op de borst van de man legt en zichzelf uit de duisternis voelt komen terwijl ze luistert naar het geluid van het hart van haar zoon dat opnieuw klopt.

Is Just Like That gebaseerd op een waargebeurd verhaal?

Sinds de release van haar album heeft Raitt zich opengesteld voor de betekenis achter Just Like That. In een interview legde ze uit dat de inspiratie voor het lied in 2018 kwam, toen ze naar een nieuwsfragment keek over een moeder die de organen van haar kind doneerde en zich voorbereidde op de ontmoeting met de man die het hart van haar zoon ontving. Het segment had een diepgaande impact op Raitt die dat zei , Ik ben het gewoon kwijt. Het was het meest ontroerende en verrassende. Ik had het niet verwacht. Ik zwoer toen meteen dat ik een lied wilde schrijven over wat daarvoor nodig zou zijn.

blorbo blebus

Met Just Like That wilde Raitt niet alleen het verhaal dat ze hoorde opnieuw vertellen; ze wilde dat het de ongelooflijke liefde en compassie zou overbrengen die een gezin nodig heeft om ervoor te kiezen de organen van een dierbare, vooral een kind, te doneren. Ze wilde ook het perspectief van een ontvanger verkennen en wat het voor hen betekent om het product van het medeleven van een gezin te midden van onvoorstelbaar verlies te ontvangen.

Tijdens de dankwoord van Raitt onthulde ze dat wijlen John Prine ook haar lied inspireerde. Prine overleed helaas in 2020 als gevolg van complicaties door COVID-19. De legendarische singer-songwriter schreef ooit ook een krachtig lied over orgaandonatie genaamd Please Don't Bury Me. Niet alleen is Raitts lied doordrenkt met de herinnering aan Prine, maar het is ook een mooi en hartverscheurend eerbetoon aan orgaandonoren en hun families.

(uitgelichte afbeelding: Kevin Mazur, The Recording Academy)


Categorieën: Tv Ruimte Bijdragers