Er is een stinkende, modderige put in Californië die sinds 2016 in beweging is. Ja, dat is het geval reizen door de woestijn en niemand lijkt te weten waarom.
De Niland-geiser ontstond in 1953 in Mundo, Californië en is een van de vele soortgelijke modderpotten in het gebied. De reden voor zijn plotselinge migratie wordt onder geologen betwist, zonder een eenduidig antwoord, maar de snelle zuidwestelijke reis heeft stadsplanners en ontwikkelaars voor hoofdpijn gezorgd.
Het zwembad, bijgenaamd De langzame , begon zeker langzaam. In heel 2018 legde hij een afstand van ongeveer zes meter af, waarna hij in 2020 versnelde en maar liefst drie meter verplaatste per maand. Het beweegt zich loodrecht op breuklijnen en is tot nu toe het enige bevestigde mobiele natuurfenomeen in zijn soort. Hoewel het technisch gezien geen geiser is, wordt het over het algemeen zo genoemd; maar de samenstelling ervan lijkt meer op drijfzand dan op een verwarmde bron.
In 2017 haalde het een afwateringssloot in die was ontworpen om het modderige water weg te leiden van de Union Pacific-spoorweg , die dwars door de woestijn van Californië loopt. Aanhoudende inspanningen om het borrelende water van The Slow One af te leiden, resulteerden in mislukte kunstmatige reservoirs (wat resulteerde in enorme uitbarstingen van modderig water), stapels en stapels stenen die in en rond de geiser werden gedumpt (die vrijwel onmiddellijk werd opgeslokt), 40.000 liter water per dag uit de modderpot gepompt (waaruit bleek dat The Slow One ongeveer 7,5 meter diep is), en de toevoeging van een stalen plaat van 25 meter die tussen de geiser en de sporen werd geplant. Binnen een paar maanden haalde The Slow One het blad in, nadat hij alle andere pogingen snel had uitgevoerd.
Uiteindelijk haalde de geiser de sporen in en was er elke dag uitgebreid technisch onderhoud nodig om ze operationeel te houden. Toch moesten treinen die afhankelijk waren van de spoorlijn de snelheid verlagen en tijdelijke sporen gebruiken om te voorkomen dat ze door de modderige grond ontspoorden.
In 2019 veroorzaakte The Slow One soortgelijke problemen met Staatsroute 111 van Californië, de snelweg die Zuid-Californië met Mexico verbindt. Terwijl de geiser rechtstreeks naar de weg kroop, werd een project van ongeveer $ 20 miljoen ondernomen om deze te stoppen. Dit plan rekende op permanente schade veroorzaakt door het water en hield rekening met de reconstructie van de weg zodra de geiser voorbij was. Er werden staalplaten, afwateringssloten, tijdelijke wegen en grindbarrières geplaatst om de overstroming te belemmeren; met matig succes.
In 2020 legde The Slow One ondergrondse glasvezellijnen aan die eigendom waren van Verizon en At&T, die uiteindelijk de lijnen moesten verplaatsen om de aanraking van de geiser te vermijden. Op dezelfde manier is een brandstofpijpleiding eigendom van Kinderen Morgan moest worden verplaatst voor een bedrag van ongeveer $ 3 miljoen om een ecologische ramp te voorkomen als de geiser de pijpleiding zou beschadigen en een lek zou veroorzaken.
Tegenwoordig wordt verwacht dat de geiser zijn huidige pad richting de Saltonzee zal voortzetten. Als dit het geval is, gaat het over vijvers, velden, een parkeerplaats en een tweede weg. Telt The Slow One als een cryptide? Hoe dan ook, het is mijn nieuwe favoriet. Sorry, Motman.
(uitgelichte afbeelding: George Rose/Getty Images)
