Afbeelding: Netflix
Verschijnt 5 maanden na zijn voorganger Rebel Moon – Deel één: Een kind van vuur , Zack Snyders Rebel Moon – Deel twee: De Scargiver hoopt leven te blazen in een franchise die een moeilijke start kende, samen met een ondermaats totaal aantal kijkers op het platform. In deel één kreeg deze criticus niet alleen een 2 op 5, maar ook een Metacritic-score van 31, 21% op Rotten Tomatoes en een middelmatige lancering in week één die het op de 9e van het jaar zag verschijnen, ondanks de releasedatum voor de feestdagen en de beroemde regisseur.
Het vervolg, dat rug aan rug met het origineel is opgenomen voor een gerapporteerd budget van $ 90 miljoen, brengt Snyder terug ( Army of the Dead, Zack Snyders Justice League ) als regisseur en co-schrijver naast zijn schrijfpartners Shay Hatten ( John Wick 3 en 4 ) en Kurt Johnstad ( 300, Atoomblond ) om het zwaar Kurosawa/Star Wars-verhaal voort te zetten waarin Kora (Sofia Boutella) centraal staat, een mysterieuze vreemdeling die in een klein dorp woont en die hun beste hoop op overleving wordt nu de tirannieke Moederwereld-troepen hen de opdracht hebben gegeven hen hun oogst te geven voor hun leven. soldaten of worden met ernstige gevolgen geconfronteerd.
De Scargever begint waar de eerste film eindigt met Kora en haar bende overlevende krijgers – Michiel Huisman als Gunnar, Djimon Hounsou als generaal Titus, Bae Doona als Nemesis, Staz Nair als Tarak en Elise Duffy als Milius – die de dorpelingen op Veldt voorbereiden op de de strijd van je leven nu de naderende komst van Atticus Noble en het Imperium-leger dichterbij komt. De krijgers worden geconfronteerd met hun verleden en onthullen hun motivaties voordat de strijdkrachten van het Rijk arriveren om de groeiende rebellie neer te slaan.
Rebel Moon – Deel twee: De Scargiver. (L-R) Staz Nair als Tarak en Djimon Hounsou als generaal Titus in Rebel Moon – Deel twee: The Scargiver. Cr. Netflix© 2024.
Beschreven als het vervolg op de oorlogsfilm op de opzet van de eerste film, De Scargever is een stap boven de vorige inzending als een gepaarde, back-to-basics-film die terugkeert naar de betere eigenschappen van Snyder. Terwijl de eerste film verwikkeld raakt in vruchteloze wereldopbouw, vreemde personages en gedwongen exposities, brengt het vervolg geen nieuwe personages, geen nieuwe werelden, en concentreert het zich op de missie die voorhanden is: overleef de strijd om het dorp en schakel Noble en zijn krachten. Hierdoor kan een groot deel van de speeltijd van de film worden besteed aan de fijnere vaardigheden van Snyder als actieregisseur en beproefde cameraman. Vanaf de aankomst van Noble's troepen tot de laatste fase van de strijd om Veldt, De Scargever geeft ons een reden om te kijken.
Dat deel van de film speelt zich echter pas ongeveer halverwege de minder dan twee uur durende looptijd af. De eerste helft van de film voelt meer als een ploeteren, terwijl het een team van strijders uit het hele universum samenbrengt om... aantekeningen te controleren... graan te oogsten en meel te maken. Maak je geen zorgen; het is ook het handelsmerk Snyder slo-mo. Sheesh. Hij die het GRAAN controleert, controleert het universum? Sorry, maar ik heb nog steeds een beter sci-fi vervolg op de hersenen.
En als we niet de velden in gaan, worden we getrakteerd op een aanvullend, grotendeels betekenisloos achtergrondverhaal in een rondetafelgesprek dat ongelooflijk aanlokkelijk aanvoelt in een poging de personages te humaniseren en uit te werken die Snyder in Part 1 niet met het publiek wist te verbinden. Een. Na de onthulling van Noble in de eerste film dat Nemesis zestien hoge officieren heeft vermoord uit wraak voor haar afgeslachte kinderen, wordt het bijna komisch om te zien hoe ze haar eigen armen afsnijdt en vervangt door robotarmen in de flashback-sequentie van deze film.
De eerste helft geeft ons ook meer scènes, waardoor het publiek eraan wordt herinnerd dat de krijgers in de eerste film niet goed ontwikkeld waren. We krijgen bijvoorbeeld een scène voorgeschoteld waarin elke krijger een geschenk krijgt van een dorpsvrouw om te herkennen wie ze zijn en waarom ze zoveel voor hen betekenen. Toen elk geschenk volledig werd uitgelegd, compleet met karaktereigenschappen, was het moeilijk om te slikken wat ze verkochten en het deed niets om mij geliefd te maken bij die karakters.
Rebel Moon – Deel twee: De Scargiver. Sky Yang als Aris in Rebel Moon - Deel twee: The Scargiver. Cr. Netflix© 2024.
Ondanks alle positieve punten die uit de tweede helft van de film kunnen worden gehaald en de algehele verbetering ten opzichte van de eerste film, brengt het einde ons terug naar de pure Snyder-besluitvorming, omdat we eraan worden herinnerd dat er meer personages te vinden zijn en er meer gevechten te voeren zijn. in dit universum worden uitgevochten. Rechtvaardigt de ene helft van een fatsoenlijke film nog eens $ 90 miljoen voor een derde deel? Zullen de kijkcijfers stijgen met het vervolg om Snyder te helpen de hand van Netflix te forceren? Ik zie dat echt niet gebeuren en ik weet niet zeker of het me genoeg kan schelen om door te gaan, maar als dat wel het geval is, kan ik me voorstellen dat de derde film qua focus en vorm dichter bij deze film ligt dan de eerste, wat goed is. nieuws voor ons franchise-voltooiers die er zijn.
Rebel Moon – Deel twee: De Scargiver. Jimmy (uitgevoerd door Dustin Ceithamer/ingesproken door Anthony Hopkins) in Rebel Moon - Deel twee: The Scargiver. Cr. Netflix© 2024.
Algemeen, Rebel Moon – Deel twee: De Scargiver geeft ons een eenvoudigere, krachtigere oorlogsfilm die veel van de tekortkomingen van deel één wegneemt. De uitgebreide gevechtssequenties en karaktergerichte gevechten van de film herinneren ons eraan waarom Snyder in zijn carrière blockbuster na blockbuster heeft gekregen; Geforceerde optredens van onnodige ondersteunende personages, slechte dialogen, een aanzienlijke hoeveelheid slow-motion-landbouw en een flauw romantisch subplot brengen dit vervolg echter slechts een vinkje boven zijn voorganger. Sterke inspanningen van Ed Skrein en Djimon Hounsou helpen deze film een boost te geven, maar ik betwijfel of Snyder en zijn team binnenkort weer bij elkaar zullen komen voor deel drie.
Horloge Rebel Moon – Deel 2: De Scargiver Als je het leuk vond
- Rebel Moon – Deel één: Een kind van vuur
- Star Wars
- Zeven Samoerai
- Duin (2021)
- Leger van de doden
MVP van Rebel Moon – Deel 2: De Scargiver
De actiesetstukken
Met een uitgebreide lijst van Visual Effects-artiesten en stuntcoördinatoren kan regisseur/cinematograaf Zack Snyder eindelijk terugkeren naar wat zijn fans graag zien: grootschalige, balletachtige actiescènes gevuld met grote explosies en goed gechoreografeerde vechtsequenties.
Vanaf de aankomst van Noble op Veldt tot aan zijn laatste confrontatie met Kora, is de film gevuld met solokrijgermissies, laserzwaardgevechten, grondoorlogen, spionage van oorlogsschepen en dodelijke ontsnappingen. Snyder verzacht zelfs zijn kenmerkende slow-motion-gevechten net genoeg om het te laten knallen wanneer het wordt gebruikt, in tegenstelling tot het oogverblindende gebruik ervan in de eerste helft van de film. Deze decorstukken zijn de reden om deze film te kijken, ook al genoot je niet veel van wat de eerste film te bieden had.
3/5OK★★★☆☆Terwijl de eerste helft moeilijk is om doorheen te ploegen (doelgerichte landbouwwoordspeling), grijpt de tweede helft zijn publiek met krachtige gevechtsscènes die plaats maken voor een boeiende confrontatie tussen Boutella's Kora en Skrein's Admiral Noble. Hoewel je je zult afvragen waarom ze de zaken niet gewoon hebben gecondenseerd om er één strakkere, actievolle film van te maken, is dit vervolg in ieder geval een stapje hoger dan zijn voorganger.
