Ware Geest – Foto: Netflix
Het verhaal van de jongste persoon die solo, non-stop de wereld rond zeilde, Ware geest , wordt nu gestreamd, maar moet je het eens bekijken?
Teagan Croft (HBO Max's Titanen ) sterren erin Ware geest als de 16-jarige Jessica Watson, gebaseerd op een waargebeurde biopic over haar leven als de jongste persoon die solo, non-stop en zonder hulp de wereld rond zeilt.
Naast Teagan speelt in de film ook Anna Paquin ( Echt bloed , X-Men ) als Jessica's moeder, Julie, Cliff Curtis ( Walvis Ruiter , Avatar: De weg van het water ) als Jessica’s zeilmentor Ben Bryant, en Josh Lawson ( Cobra Kai , Huis van leugens ) als Jessica's vader, Roger.
de ondergang van de releasedatum van Diddy Netflix
De film is mede geschreven en geregisseerd door Sarah Spillane, wiens laatste speelfilm uit 2013 kwam Rond Het Blok , ook ondergedompeld in de categorie inspirerende films met het verhaal van een Amerikaanse lerares in Australië die haar risicoleerlingen aanmoedigt door een versie van Hamlet te lanceren met een volledig Aboriginal cast.
Van de vele soorten inspirerende films, vooral sport- en overlevingsverhalen, Ware geest valt in de afgevlakte en gesteriliseerde versie voor tv van de categorie. In tegenstelling tot de veel meer filmische en indrukwekkende Netflix-sportbiopic van vorig jaar, De zwemmers heeft deze film heel weinig scherpzinnigheid, persoonlijke connectie of verhalen in een groter geheel die de betere inspanningen van het genre naar een hoger niveau kunnen tillen.
overwinning seizoen 4
Het gebrek aan persoonlijke connecties is de moeilijkste pil om te slikken in deze film, aangezien het grootste deel van de film bestaat uit satelliettelefoontjes van Jessica thuis terwijl ze alleen op zee is.
Terwijl de occasionele, met tranen in de ogen wanhopige oproep aan het moederpersonage van Anna Paquin enige emotie bij elke ouder zal opwekken, ligt de echte gemiste kans voor verhaaldiepte en karaktergroei in de behendig behandelde band tussen de onderbenutte Cliff Curtis als voormalig zeeman die mentor werd Ben Bryant en Jessica zelf. Hij traint haar vanaf zeer jonge leeftijd om haar te brengen waar ze is op het moment van haar historische reis. Toch voelt de relatie koud en voetganger aan, inclusief een deel van de film waarin hij haar volledig in de steek laat en haar volgt vanaf zijn boot in plaats van het huis van haar familie waar hij eerder zijn kamp had opgezet. Wanneer hij zijn geduld verliest en de communicatie verbreekt, zouden wij als publiek dat verlies en de pijn voor Jessica echt moeten voelen, en de film loont dat niet.
De hoofdrol van Teagan Croft, als Jessica, leek mij ook niet aan te slaan.
Hoewel ze het publiek kon verkopen als een bekwame zeeman, had ik zelden het gevoel dat ze aan de emotionele grenzen voldeed die deze film vereiste. Dit komt grotendeels tot uiting in scènes waarin het gezin leeft en sterft bij elke oproep terug van zeer gevaarlijke momenten tijdens haar reis. Ze lijkt de intens dramatische momenten nooit te kunnen evenaren en neemt je zelden mee in haar gedachtengang. Croft had haar meeste succes in de meest wanhopige momenten van de film, waar de regie haar in een verhoogde emotionele toestand brengt. De scènes waarin ze meer dan een week zonder wind op zee is gestrand, behoren bijvoorbeeld tot haar beste werk, omdat ze de hopeloosheid en wanhoop over een lange periode langzaam moet opvoeren. Zodra de wind echter weer opsteekt, vallen de voorstelling en de film zelf ironisch genoeg plat en brengen ze ons nooit naar een verlichtend crescendo dat ons terugbrengt naar het einde van haar reis.
Cr. Julian Panetta/Netflix © 2023
De kracht van de film komt van de VFX- en stuntploeg, terwijl de stormachtige scènes een klap uitdelen. De beste scène in de hele film is de laatste storm op zee, waarbij de boot golven van bijna 20 meter overwint en Jessica in haar meest gevaarlijke situatie brengt, zo dicht bij het einde van haar reis. Deze scènes zijn echter zeldzaam en redden de film niet van het grotendeels onopvallende resultaat.
Het echte kenmerk van een biopic is hoe je je voelt als je beelden ziet van de echte persoon die ze in actie weergeven. Heb je het gevoel dat de film de ervaring heeft vergroot en filmischer heeft gemaakt? Of heb je het gevoel dat een documentaire het verhaal beter had kunnen vertellen? Op de slotmomenten van deze film voelde ik me zeker meer betrokken toen de beelden van de echte Jessica Watson werden getoond. Ik voelde de rauwe energie van de amateurvideo-opname. Ik voelde de authenticiteit van de eigenlijke boot waarmee Jessica op haar reis werd vervoerd, en de bewoonde kwaliteit van de binnenruimtes. Ik vroeg me af of ik de televisiedocumentaire 210 Days, over Jessica’s solo-wereldreis, verteld door Sir Richard Branson, eens moest bekijken, en of deze film genoeg werkt om de volgende Jessica Watson van de wereld te inspireren.
Over het geheel genomen is het verhaal van Jessica Watson en haar historische prestaties het vertellen waard en het waard om verfilmd te worden, maar ik wenste dat de film de dramatische hoogte- en dieptepunten zou ontmoeten die ze absoluut op volle zee moest doorstaan. De output is gezinsvriendelijk en zal voor sommigen op educatief en potentieel inspirerend niveau aanspreken, maar ik vraag me af of de documentaire of haar TEDx-talk voor een dergelijk doel net zo goed of beter zou zijn.
jonge Shedon-cast
Bekijk True Spirit op Netflix als je wilt
- Blauw wonder
- Lopen, rijden, Rodeo
- Schaatser meisje
- Zielsurfer
- Maidentrip
MVP van True Spirit
Cliff Curtis als Ben Bryant.
In een helaas onderontwikkelde rol deed Cliff Curtis zijn best om een personage van welke diepgang en schaal dan ook in deze film te brengen. Als mentor van Jessica Watson, Ben Bryant, portretteerde hij een diepgewonde voormalige zeeman wiens verlies op zee zijn persoonlijkheid heeft gevormd tot een strenge, emotioneel onwillige man die uiteindelijk de warmte van de familie Watson accepteert en weer de leiding over zijn leven krijgt.
AFSPELEN, PAUZE OF STOPPEN?
PAUZE.
Het verhaal van Jessica Watson is de moeite van het bekijken waard, maar als filmproduct kan het voor een groot deel van het beoogde publiek te algemeen blijken.
