** Enkele losse spoilers voor seizoen 3, aflevering 5 van Rivierdale vooruit.**
Voor een show die het absurde nooit heeft geschuwd – sterker nog, het is vrijwel waar de show op is gebouwd – Rivierdale blijft erin slagen nieuwe diepten van waanzinnigheid te doorbreken. Wanneer het beschuldigen van kinderen voor moord en hen dwingen deel te nemen aan een ondergrondse vechtclub voor minderjarigen voor de elite van de stad niet de meest bananenverhaallijn in een seizoen is, weet je dat ze echt hun eigen grenzen verleggen.
Een groot deel van dit seizoen is gewijd aan de game Gryphons & Gargoyles, een Riverdale-specifiek eerbetoon aan Kerkers en Draken met een externe LARP-component die soms ook tot moord/zelfmoorden leidt.
alias genade seizoenen
Nu heeft G&G ons een aantal fantastische momenten bezorgd.
Vooral de aflevering van vorige week was een niveau van rauw plezier dat we sinds de aflevering niet meer hebben gezien Carrie muzikaal. De aflevering speelt zich bijna volledig af in flashback, zoals mevrouw Cooper aan Betty haar eigen geschiedenis met het spel uitlegde en een achtergrondverhaal gaf aan veel van de ouderrelaties, en was meestal slechts een excuus om zwaar in de stijl van de jaren 80 en de mode van de jaren 90 te blijven hangen.
Het idee om de Riverdale-bende hun eigen ouders te laten spelen was briljant. Het feit dat veel van de acteurs die deze hedendaagse ouders spelen zelf iconen uit de jaren 90 waren, was slechts de extra meta-kers in een extra gekke aflevering.
Maar toen kwam de tweede helft van de aflevering, en ook al wist ik dat het eraan zat te komen – G&G was tenslotte het punt van de flashback – was het zo teleurstellend toen dat gebeurde, want ondanks de leuke pluisjes eromheen, zou G&G dat wel eens kunnen zijn. de slechtste verhaallijn van allemaal Rivierdale geschiedenis.
Steven Patrick Morrissey
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het geweldig om gaming op het scherm te zien, en het was opwindend om Jughead GM een avontuur te zien deze week, maar G&G gaat niet over het spel; het gaat over het mysterie erachter. G&G is een gevaarlijk spel. De oorsprong ervan is onbekend, en degenen die ervoor kiezen om het te spelen leggen hun leven in de handen van een soort mysterieuze entiteit. Kortom, G&G is dat niet D&D; het zijn de game-ouders in de jaren '80 en '90 gedachte D&D was.
In 1980, Kerkers en Draken stond centraal in het opkomend tij van satanische paniek, het wijdverbreide geloof dat satanisme Amerikaanse gemeenschappen infiltreerde en gezinnen, en vooral kinderen, in gevaar bracht. Heel veel mensen en organisaties dachten dat D&D was verbonden met satanisme, met links naar zelfmoord, hekserij, demonenaanbidding en zelfs mensenoffers. Het was natuurlijk volkomen ongegrond... in tegenstelling tot Riverdale's versie van het spel.
Met G&G weten we nog steeds niet wie (of wat) aan de touwtjes trekt, maar de cultus van het spel is wijdverspreid, over generaties heen, en als Jughead gelijk heeft, omvat het veel meer over hun leven dan iemand zich ooit heeft gerealiseerd. En het is gevaarlijk. Er zijn meerdere mensen gestorven door de game, maar zonder de echte tegenhanger van dit verhaal te erkennen, voelt het allemaal een beetje te dom.
En ik bedoel niet zo gek als Veronica die een droge speakeasy opent onder het stadsrestaurant. Ik heb het over seizoen zes Buffy de vampiermoordenaar hekserij-als-metafoor-voor-verslaving niveaus van dwaasheid.
ondergang van diddy netflix
Zelfs in de meest opvallende verhaallijnen, Rivierdale heeft altijd zijn personages en zijn publiek gerespecteerd en beide behandeld als minstens zo intelligent als de verhalen die worden verteld. Dit voelt anders. Het voelt totaal zonder context. Als de show zou ingaan op hoe belachelijk het feitelijke fenomeen Satanische paniek is, zou dit misschien de inzet voor de effecten van het spel kunnen verhogen.
Zoals het nu is, is het moeilijk om niet te lachen om alles van Skeet Ulrich die op dramatische wijze dingen schreeuwt alsof ik nog steeds het blauw op je lippen zie! tot zelfs Archie die wordt gebrandmerkt met een symbool uit het spel.
seksuele voorlichting seizoen 4
Zelfs Betty, ooit de pragmaticus van Nancy Drew, geeft geen enkele context aan hoe belachelijk het is om een spel te spelen met pseudo-mystieke, mogelijk sekte-achtige macht over een hele stad, van tieners tot een gevangenisbewaker. Niemand ter wereld lijkt dat zelfs maar het kleinste beetje misplaatst te vinden, waardoor degenen onder ons toekijken om de sceptische speling op te pikken.
Wat vinden jullie allemaal van G&G? En wil je, met nog twee weken tot de volgende aflevering, weer verder gaan met het ontrafelen van meer van dit mysterie?
(afbeelding: Dean Buscher/The CW)
Wil je meer van dit soort verhalen? Word abonnee en steun de site!
—MovieMuses hanteert een strikt commentaarbeleid dat persoonlijke beledigingen jegens iedereen , aanzetten tot haat en trollen.–
