Het is twee decennia geleden Dertien leidde tot gesprekken, trok de wenkbrauwen op en zorgde ervoor dat sommige ouders zich behoorlijk ongemakkelijk voelden. Maar dat is het mooie van deze film. Het is niet alleen onderhoudend; het onderwijst, resoneert en verstoort. Waar de onrust onder tieners vaak met een suikerlaagje wordt bedekt, Dertien is een gedurfd, oprecht bewijs van de worstelingen van het opgroeien. De hoofdpersoon, Tracy, is een 13-jarig meisje dat, in haar zoektocht naar acceptatie, in het konijnenhol van zelfvernietiging tuimelt.
Tracy’s metamorfose van een eerstejaarsstudent naar een rebel zonder reden is niet alleen een transformatie; het is een niet zo schokkende openbaring van de tienerpsyche. En zoals Dertien Er zijn verschillende andere films die als spiegels voor de samenleving fungeren en de vaak onzichtbare strijd van jonge adolescenten weerspiegelen. In de onderstaande lijst worden tien van deze films belicht.
Maanlicht (2016)
(A24)
Maanlicht , een film die even helder is als de titel, neemt ons mee op een reis door het leven van Chiron, een jonge zwarte man die zijn identiteit en seksualiteit navigeert in de ruige wereld van Miami. Verdeeld in drie bedrijven onthult elk deel van de film een laag van Cheirons leven, van een verlegen, gepest kind tot een geharde volwassene. In het eerste bedrijf, Little, ontmoeten we Chiron als een rustig, introvert kind, bijgenaamd Little, dat worstelt met de uitdagingen van een onrustig gezinsleven en pesten.
Het tweede bedrijf gaat over zijn tienerjaren en gaat in op Cheirons worsteling met zijn seksualiteit en identiteit te midden van de beproevingen van de middelbare school. In het laatste bedrijf, Black, is Chiron volwassen; zijn uiterlijk is verhard door jaren van emotionele onderdrukking en maatschappelijke verwachtingen. Maanlicht overstijgt de grenzen van traditionele verhalen en biedt een empathische en diepmenselijke verkenning van de complexiteit van het opgroeien in een wereld waar kwetsbaarheid en kracht naast elkaar bestaan.
wanneer komt het volgende seizoen van zoete magnolia's uit
De maagdelijke zelfmoorden (1999)
(Paramount Pictures)
Geregisseerd door Sofia Coppola, De maagdelijke zelfmoorden ontvouwt het enigmatische verhaal van de zusjes Lisbon, vijf etherische wezens die gevangen zitten in de verstikkende omhelzing van suburbia en ouderlijke controle. Het is alsof je door een mistig raam naar een angstaanjagend mooie maar diep trieste wereld tuurt. De film, die zich afspeelt in de jaren zeventig, is een dromerig, bijna surrealistisch portret van jeugd en verlies.
De zusjes Lisbon zijn als zeldzame, exotische bloemen in een alledaagse tuin, die aan de randen verwelkt onder het toeziend oog van hun aanmatigende moeder. De buurtjongens, die dienen als onze enigszins onbetrouwbare vertellers, voegen een laagje mystiek toe terwijl ze proberen de puzzel van deze raadselachtige zussen van een afstand samen te stellen. Hun fascinatie weerspiegelt de onze; het is deels voyeuristisch, deels empathisch.
Meisjesjaren (2014)
(Piramideverdeling)
Een juweel in de kroon van de Franse cinema, Meisjesjaren, geregisseerd door Céline Sciamma, vangt de essentie van het opgroeien als meisje in de Parijse banlieues. We volgen Marieme, een meisje wier reis van verlegen muurbloempje naar slimme zwaan net zo fascinerend is als de Lichtstad zelf. De transformatie van Marieme is niet alleen een verandering van garderobe of kapsel; het is een diepgaande verkenning van identiteit, vriendschap en het streven naar vrijheid in een wereld die vaak zijn eigen plannen lijkt te hebben.
De film schuwt de rauwere aspecten van het tienerleven niet, van schermutselingen op het schoolplein tot de slagvelden van jonge liefde. Het schetst een beeld dat even reëel als resonerend is, een portret van de jeugd die de Eiffeltoren op de achtergrond niet nodig heeft om typisch Parijs te zijn. Meisjesjaren werpt een schijnwerper op verhalen die vaak in de schaduw blijven, en verlicht zo de levens van degenen die navigeren door het complexe samenspel van geslacht, ras en klasse.
Mustang (2015)
(tot leven)
Mustang is een aangrijpend verhaal dat zich afspeelt in een afgelegen Turks dorp. De film volgt de levens van vijf zussen wier geest net zo wild en ongetemd is als de titel doet vermoeden. Geregisseerd door Deniz Gamze Ergüven, Mustang is een odyssee van veerkracht en uitdagendheid, verteld met een warmte die de kijker betovert. Deze zussen, gevangen in de kluwen van traditie en de greep van conservatieve bewakers, beginnen aan een reis die zowel gaat over loskomen als over opgroeien.
Hun wereld, beperkt door maatschappelijke normen, is een strijdtoneel waar elk gegiechel, elk gefluister, elke droom een daad van rebellie is. Mustang geeft niet alleen deze strijd weer; het viert het en schildert een portret van jeugdige uitdagendheid dat even mooi als bitterzoet is. De onbreekbare band van de zussen herinnert ons eraan dat de hevigste gevechten soms worden uitgevochten met gelach, liefde en een koppige weigering om zich te conformeren.
De haat die u geeft (2018)
(Vos)
Geregisseerd met behendige hand door George Tillman Jr., De haat die u geeft is een bewerking van de roman van Angie Thomas en brengt het verhaal van Starr Carter tot leven, een tiener die zich over twee werelden uitstrekt: de arme, overwegend zwarte buurt waar ze woont en de welvarende, voornamelijk blanke middelbare school waar ze naar toe gaat.
De film is een krachtige gespreksstarter, een katalysator voor het discours. Starr op meeslepende wijze geportretteerd met kwetsbaarheid en kracht, wordt de ogen waardoor we getuige zijn van een tragedie die haar en haar gemeenschap tot in de kern doet schudden. Haar reis van een meisje dat in stilte observeert naar een stem die vraagt om gehoord te worden, is net zo inspirerend en hartverscheurend.
Dame Vogel (2017)
(A24)
Het speelt zich af begin jaren 2000, Dame Vogel volgt Christine Lady Bird McPherson, gespeeld door Saoirse Ronan, een middelbare scholier met meer ambitie dan haar grenzen in Sacramento kunnen bevatten. De film, geregisseerd door de opmerkelijk getalenteerde Greta Gerwig, is als een liefdesbrief aan de onhandigheid van het opgroeien, de botsingen met ouders die het niet begrijpen, en de pijnlijke schoonheid van eerste liefdes en vriendschappen.
De regie van Gerwig balanceert tussen humor en hartzeer en legt de essentie vast van het leven op de rand van de volwassenheid, waarbij elke emotie aanvoelt als een seismische gebeurtenis. De dialoog bruist van de energie van gesprekken uit het echte leven, overgoten met humor en inzichten die je doen knikken als herkenning.
Paria (2011)
(Focusfuncties)
Een film zo gewaagd en mooi als een zonsopgang in Brooklyn, Paria onderzoekt identiteit, seksualiteit en de complexiteit van de jeugd. De film, geregisseerd door Dee Rees met een gevoeligheid die even ontroerend als waarheidsgetrouw is, vertelt het verhaal van Alike, een jonge Afro-Amerikaanse vrouw die worstelt met haar seksuele identiteit tegen de achtergrond van een wereld die nog niet helemaal klaar is om haar waarheid te omarmen. Het is alsof je een vlinder uit zijn cocon ziet worstelen, een metamorfose die zowel pijnlijk als voortreffelijk is.
De reis van Alike, uitgebeeld met een ingetogen maar krachtige uitvoering, gaat niet alleen over uit de kast komen; het gaat over tot jezelf komen in een samenleving die vaak aanvoelt als een keurslijf van verwachtingen. Wat maakt Paria opmerkelijk is het vermogen om een verhaal te vertellen dat zowel specifiek als universeel is. Het is als een goed gemaakt gedicht, waarbij elke regel resoneert met een ritme dat tot het hart spreekt.
Bruin meisje begint (2017)
(Stedelijke ziel)
Bruin meisje begint , geregisseerd door Sharon Lewis, is een bewerking van de roman van Nalo Hopkinson bruin meisje in de ring , en het voert ons naar het dystopische Toronto in 2049. Hier ontmoeten we Ti-Jeanne, een vurige hoofdrolspeler met de geest van een krijger en het hart van een genezer. Bruin meisje begint is rijk aan elementen uit de Afro-Caribische folklore met een futuristische visie, waardoor een betoverend en tot nadenken stemmend verhaal ontstaat.
De film combineert vakkundig het fantastische met het echte, waardoor een wereld ontstaat waarin geesten zich vermengen met mensen en de toekomst net zo doordrenkt is van het verleden als van het heden. De reis van Ti-Jeanne is een gevecht om te overleven, zelfontdekking en empowerment. Bruin meisje begint valt op door zijn verfrissende perspectief. We zien zelden een post-apocalyptische wereld geschilderd met zo’n rijk palet aan culturele invloeden of een heldin wier kracht voortkomt uit haar erfgoed en gemeenschap.
Amerikaanse honing (2016)
(A24)
Met het uitgebreide verhaal en de eclectische cast van personages, Amerikaanse honing is als een liefdesbriefje geschreven aan de rand van een beschaving in beweging. Sasha Lane voegt ongefilterde, magnetische energie toe aan de rol van Star terwijl ze zich aansluit bij een groep buitenbeentje-tieners die tijdschriftabonnementen verkopen en op een zoektocht gaat die zowel om geld verdienen gaat als om jezelf vinden in het uitgestrekte Amerikaanse landschap.
In een filmische wereld die vaak geobsedeerd is door nette verhalen en nette eindes, Amerikaanse honing is een verfrissende windvlaag die ons eraan herinnert dat soms de meest diepgaande verhalen de verhalen zijn die zich ontvouwen op de zijwegen van het leven, in de ruimtes tussen bestemmingen, in het hart van de reis zelf.
De rand van zeventien (2016)
(STX-entertainment)
De rand van zeventien , geregisseerd door Kelly Fremon Craig, is een scherpzinnige, hartverscheurende expeditie naar de tienerjaren. Deze film, met Hailee Steinfeld in de hoofdrol als de onweerstaanbaar innemende en voortdurend gekrenkte Nadine, legt het drama van de middelbare school vast, waar elke sociale misstap aanvoelt als een apocalyps.
Het leven van Nadine is een achtbaan van emoties, tegen de achtergrond van de eentonigheid van de buitenwijken. Er zijn ups en downs in haar gezinsleven, haar vriendschappen en haar seksuele relaties. Het is alsof je naar een natuurdocumentaire kijkt over de adolescente soort, zowel hilarisch herkenbaar als aangrijpend inzichtelijk.
(uitgelichte afbeelding: Pyramide-distributie)
