Verdriet is een veel voorkomend thema in het horrorgenre. Midzomer (2019) is zeker niet de eerste horrorfilm die het uitpakt. Maar het verdriet van Dani (Florence Pugh) wordt zo rauw weergegeven dat het moeilijk is om je niet ongemakkelijk te voelen tijdens het kijken naar de film. Er zijn veel geweldige horrorfilms in de A24-catalogus en Midzomer is er zeker een die verontrustende gevoelens oproept.
Als je je in andere ongemakkelijke horrorfilms wilt verdiepen, heb ik enkele aanbevelingen voor je. De volgende films gaan veelal over rouw en/of hebben een verontrustende sfeer. Maak je geen zorgen, je hebt geen May Queen-outfit nodig om dit te lezen.
10. De afdaling (2005)
(Pathé-distributie)
Er is zoveel om over te prijzen De afdaling , die nog steeds wordt beschouwd als een van de beste horrorfilms van de jaren 2000. De film volgt een groep vriendinnen die op grotexpeditie gaan en in chaos terechtkomen wanneer ze sluwe mensachtige wezens tegenkomen. Natuurlijk is het claustrofobische gevoel van vastzitten in een grot al verontrustend genoeg. Maar de hoofdpersoon, Sarah Carter (Shauna Macdonald), moet omgaan met het verlies van haar dochter en echtgenoot. Het verdriet hangt zwaar over deze film en de gebeurtenissen zijn genoeg om iemand in zijn stoel te laten kronkelen.
9. Het Huis van de Duivel (2009)
De langzame opbouw maakt deel uit van de magie van Het Huis van de Duivel , omdat het al snel tot verontrustende gebeurtenissen leidt. Regisseur Ti West ( X , Parel ) wist precies de essentie van oudere horrorfilms vast te leggen en ons naar de jaren 80 te vervoeren. De plot volgt Samantha (Jocelin Donahue) die een vreemd oppasbaantje aanneemt omdat ze wanhopig op zoek is naar geld. Maar de baan is niet wat het lijkt, en al snel vecht ze om de nacht te overleven. De film is in de verste verte niet wat je zou verwachten. Sekten? Griezelige oude mensen? Er valt iets te zeggen voor een bekend, goed verteld verhaal.
8. Antichrist (2009)
(IFC-films)
Als horrorfan die het gezien heeft veel van batshit-horrorfilms is er veel nodig om me zenuwachtig te maken. Maar Antichrist Het schokte me genoeg om te overwegen of ik het ooit nog een keer wilde zien. De film volgt een stel dat hun zoon verliest bij een vreselijk ongeluk. De echtgenoot (Willem Dafoe) neemt zijn vrouw (Charlotte Gainsbourg) mee naar de wildernis als oefening in exposure-therapie, maar er beginnen zich verontrustende gebeurtenissen te ontvouwen. Het is belangrijk op te merken dat de worsteling van schrijver/regisseur Lars von Trier met depressie en angst deze film sterk heeft beïnvloed. En het is vrij duidelijk omdat Antichrist is een zeer rauwe ervaring die niet ophoudt. Let op eventuele waarschuwingen die u over deze film leest. Het is niet voor bangeriken.
7. De uitnodiging (2015)
Het onderdrukken van verdriet kan schadelijker zijn dan het verdriet zelf. De uitnodiging is anders dan Midzomer op die manier, maar ze gaan allebei over verdriet, sekten en de gevaren van de mensen die je denkt te kennen. De plot volgt Will (Logan Marshall-Green) die naar een etentje gaat en wordt georganiseerd door zijn ex-vrouw (Tammy Blanchard). In plaats van zich bezig te houden met de herinneringen aan zijn zoon, beleeft Will samen met zijn vriendin (Emayatzy Corinealdi) een verontrustende avond. Het is een griezelige horrorfilm en verdient veel meer lof dan hij aanvankelijk kreeg. Plus Karyn Kusama ( Jennifer's lichaam ) regisseerde het!
6. De heks (2015)
(A24)
Horror kan elk thema verkennen en het angstaanjagender of verontrustender maken dan het al is. De VVitch pakt niet alleen verdriet aan, maar ontrafelt ook de cultusmentaliteit van de ultrareligieuzen. De film volgt een gezin in de 17e eeuw dat uit hun nederzetting wordt verbannen. Het gezin wordt vervolgens gedwongen om midden in het niets een nieuw leven voor zichzelf op te bouwen, maar ontdekt dat er krachten zijn die ze niet kunnen beheersen. Anya Taylor-Joy levert een geweldige prestatie en dat einde is iconisch. Shout ook naar Charlie de geit die Black Phillip speelt!
5. Moeder! (2017)
(Paramount Pictures)
De pure chaos van M ander! is meer dan je je kunt voorstellen. In wezen gaat het over moeder (Jennifer Lawrence) en hem (Javier Bardem) die op het punt staan een baby te krijgen. Zodra mensen het huis van moeder binnendringen, vervalt alles in chaos. Als je nog meer onthult, verpest je de ervaring van het kijken naar Darren Aronofsky’s ( Zwarte zwaan ) film voor de eerste keer. Geloof me, het is ongemakkelijker dan alles wat je zou kunnen voelen tijdens het kijken Midzomer .
4. Het ritueel (2017)
(Netflix)
Niets is enger dan verdwalen in het bos en angstaanjagende verschijnselen ervaren die je niet kunt verklaren. We hebben genoeg horrorfilms gezien met dat uitgangspunt! Het ritueel volgt een groep vrienden die op wandeltocht gaan in Zweden om hun overleden vriend te eren. Helaas voor de vrienden is er kwaad in het bos waar ze niet op voorbereid waren. Cults die oude goden aanbidden, gooien altijd een sleutel in je weekendje kamperen.
3. Erfgenaam (2018)
(A24)
Mijn excuses als dit een clichématige toevoeging aan de lijst is, maar ik kon het niet laten om het wel op te nemen. In mijn ogen, Erfgenaam is de betere film als hij ernaast wordt gestut Midzomer . Beide Ari Aster-films richten zich op de vernietigende kracht van verdriet. De plot volgt een gezin dat een tragisch verlies doormaakt dat een verontrustende reeks gebeurtenissen teweegbrengt. Iedereen maakt het mee en er is letterlijk geen happy end voor het gezin. En je staat een geweldig optreden te wachten van Toni Colette.
2. De Loge (2019)
Trauma gecombineerd met isolatie in de middle of nowhere is een recept voor een ramp. De Loge is misschien niet ieders kopje thee, maar het is zeker een griezelige tijd. In wezen gaat de film over een paar broers en zussen (Jaeden Martell en Lia McHugh) die een band moeten opbouwen met hun aanstaande stiefmoeder (Riley Keough), terwijl hun vader de neiging heeft om te werken. De reeks gebeurtenissen die plaatsvinden vanwege de broers en zussen zijn … verontrustend en volkomen vermijdbaar. De Loge faalt niet in haar pogingen om mensen bang te maken en zich ongemakkelijk te laten voelen. Het trauma van een extremistische sekte is heel reëel en het is niet te zeggen hoe ver je iemand kunt duwen.
1. Heren (2022)
(A24)
De horrorcatalogus van A24 bestaat niet uit één noot Heren bewijst dat . Heren volgt Harper (Jessie Buckley) die op vakantie gaat om de dood van haar echtgenoot (Paapa Essiedu) te verwerken. Maar haar reis wordt zuur als ze niet lijkt te kunnen ontsnappen aan mannen (allemaal gespeeld door Rory Kinnear) die haar beschimpen en kwellen. De film van Alex Garland is erg opvallend met zijn boodschap en dat werkt misschien niet voor iedereen. Ik denk echter dat het wel de complexiteit weergeeft van het verliezen van iemand met wie je misschien geen goede relatie hebt gehad. Harper lijdt de hele film behoorlijk veel en komt op de een of andere manier aan de andere kant uit de kast. Natuurlijk niet na eerst te hebben geleden en getuige te zijn geweest van een of andere extreme lichaamshorror.
(uitgelichte afbeelding: A24)