Bioscoopbezoekers gingen voor het eerst aan de slag Roofdier reis terug in 1987, naar de filmische jungle gelokt door de enige echte Arnold Schwarzenegger, wiens spieren spieren hadden en wiens grapjes net zo dodelijk waren als het buitenaardse wezen waarmee hij werd geconfronteerd. Ga naar de helikopter! brulde hij beroemd, en sindsdien rennen we met vreugde mee. Het gevoel voor mode van de titulaire alien fascineert, net als zijn erecode en arsenaal aan hightech gadgets, waardoor hij de ultieme kosmische sportman is in een universum waar mensen minder toproofdieren zijn en meer bewegende doelen.
Deze dreiging van de sterren met dreadlocks en onderkaak zorgt ervoor dat het publiek terugkeert naar de serie, en dat geldt ook voor de menselijke hoofdrolspelers. Ze zijn ruw, stoer en gevuld met citeerbare oneliners die een welkome verlichting bieden van de horror. Net als de Predator zelf is de franchise niet te stoppen, en we zouden het niet anders willen. En we wachten op de volgende jacht; hier is een volledige lijst van de Predator-films.
Roofdier (1987)
(20e-eeuwse studio's)
Roofdier versmolten biceps en buitenaardse sensaties tot een filmische smoothie waarvan we niet wisten dat we die nodig hadden. Met een sigaar tussen zijn kaak geklemd en een verontrustende scherpe blik leidde Arnold Schwarzenegger een groep commando's niet de strijd in, maar een interstellair jagersspel van kat-en-muis. Gelegen in het wild, Roofdier ontvouwt zich als de koortsdroom van een machoman: kracht, bravoure en grote wapens.
Maar de echte ster? De Predator zelf, een alien met een voorliefde voor trofeeën die verder gaat dan de gemiddelde sportliefhebber. Dit wezen, uitgerust met gadgets die het arsenaal van James Bond op een speelgoeddoos van een kind laten lijken, jaagt op onze gespierde helden en verandert de jagers in prooien. Een genremix van actie, sci-fi en een vleugje horror. Roofdier blijft een van de meest iconische films uit de geschiedenis.
Roofdier 2 (1990)
(20th Century Fox)
ontgoocheling seizoen 4
Roofdier 2 neemt een scherpe bocht naar links vanuit het regenwoud en zet ons af in de stedelijke jungle van Los Angeles. Voorbij is de uitpuilende kracht van Schwarzenegger, vervangen door de hardgekookte luitenant van Danny Glover, Mike Harrigan. Harrigan heeft misschien niet de spieren zo groot als kleine landen, maar zijn vasthoudendheid en ‘hier ben ik te oud voor’-houding geven de originele Roofdier een run voor zijn geld.
In dit vervolg is de Predator niet alleen een jager; het is een soort toerist die LA bezoekt tijdens een hittegolf en bendeoorlog. Er is een zekere vreugde bij het zien hoe de Predator van gebouw naar gebouw springt en de stad in zijn persoonlijke jachtgebied verandert, terwijl Harrigan hem achtervolgt. Terwijl Roofdier 2 heeft misschien niet dezelfde cultstatus als zijn voorganger, het is een wilde rit die bewijst dat de Predator van elke plek een speeltuin kan maken.
Alien tegen roofdier (2004)
(20th Century Fox)
Liefkozend AvP genoemd door zowel fans als vijanden, Alien tegen roofdier is wat er gebeurt als twee van de meest gevreesde buitenaardse wezens uit sciencefiction besluiten hetzelfde feest te laten crashen. Zie het als de ultieme krachtmeting, een kosmische WrestleMania, maar dan met meer zuur bloed en minder klapstoelen. De film, een smeltkroes van de Buitenaards wezen En Roofdier franchises, tilt het gezegde ‘vijand van mijn vijand is mijn vriend’ naar interstellaire hoogten, waarbij menselijke karakters, die even dapper als overtroffen zijn, het opnemen tegen de dubbele dreiging van heimelijke Predators en sissende Xenomorphs.
De film speelt zich af in een mysterieuze piramide onder de ijskoude woestenij van Antarctica (want waar anders zou je een buitenaardse wrok willen organiseren?) en combineert futuristische horror met eeuwenoude mythologie. De mensen, geleid door Alexa Woods van Sanaa Lathan, zijn onwetende scheidsrechters in deze eeuwenoude rivaliteit. Er schuilt een onmiskenbare charme in het kijken naar deze iconische wezens uit twee filmische universums die het uitvechten, waarbij de mensheid er middenin zit als een verbijsterde ouder die een gevecht tussen broer en zus verbreekt.
Aliens versus Predator: Requiem (2007)
(20th Century Fox)
Aliens versus Predator: Requiem neemt de buitenaardse confrontatie mee naar een klein stadje, wat bewijst dat geen enkele plaats te vreemd is voor een buitenaardse confrontatie. Deze keer is het slagveld niet een oude piramide of een verre planeet, maar de straten van Gunnison, Colorado, waar de nietsvermoedende bewoners het publiek (en soms deelnemers) worden in een interstellaire gladiatorenwedstrijd.
De film laat ons kennismaken met een nieuwe hybride, de Predalien – beschouw het als de ultieme ‘twee-voor-één’-special in de wereld van sci-fi-horror. Dit wezen, een mix van Predator- en Xenomorph-DNA, lijkt op het meest angstaanjagende wetenschappelijke experiment van het universum dat mislukt is. De menselijke personages, gevangen in het kruisvuur, navigeren door de chaos met afschuw en verbijstering die de reacties van het publiek weerspiegelt. Het is alsof je naar een dure worstelwedstrijd in de achtertuin kijkt tussen twee iconische filmmonsters, waarbij de setting in een kleine stad een bijna komische normaliteit toevoegt aan de bizarre gebeurtenissen.
Roofdieren (2010)
(20th Century Fox)
2010's Roofdieren (2010) komt binnen als een intergalactische safari en draait de Roofdier franchise op zijn kop door een groep van de dodelijkste mensen op aarde op een buitenaardse planeet te laten vallen – het ultieme ‘uit de koekenpan in het vuur’-scenario. Voorbij zijn de dagen van de roofdierjacht in onze achtertuin; deze keer zijn mensen het exotische wild in een jachtreservaat voor buitenaardse wezens. Adrien Brody leidt deze bende buitenbeentjes, die ver van de piano de jungle in dwalen, wat bewijst dat slanke, broeierige intensiteit evengoed kan concurreren met volume.
De film speelt zich af als een dodelijk schaakspel, met de Predators als de koningen en koninginnen van hun junglekoninkrijk en de mensen die zich als pionnen haasten, zij het zwaarbewapend. Er zit een ironische wending in het zien van deze geharde aardse krijgers, waaronder een yakuza, een ter dood veroordeelde gevangene en een huursoldaat, die worstelen met het feit dat ze de underdogs zijn in een spel dat ze nauwelijks kunnen bevatten. Roofdieren blaast de serie nieuw leven in, neemt een 'wat als'-scenario en verandert het in een bloedstollend, ritselend avontuur.
Het roofdier (2018)
(20th Century Fox)
Het roofdier stort zich in de franchise als een luidruchtige oom op een familiereünie, waarbij de serie wordt vernieuwd met donkere humor en nieuwerwetse buitenaardse technologie. Deze aflevering laat ons kennismaken met een grotere, slechtere Predator. De bonte ploeg van verschoppelingen van de film, onder leiding van Quinn McKenna van Boyd Holbrook, een sluipschutter met een talent voor bijtend sarcasme, biedt een nieuwe draai aan de mens-roofdierdynamiek door de gebruikelijke terreur op te fleuren met een vleugje oneerbiedigheid.
Gelegen in de voorstedelijke jungles van het kleine stadje Amerika, Het roofdier verandert alledaagse omgevingen in buitenaardse slagvelden. Stel je voor dat je het ene moment je gazon maait en het volgende moment plasmastralen ontwijkt. De film gooit een paar curveballs in de strijd, waaronder genetisch gemodificeerde Predators en een jonge jongen die onbedoeld 's werelds meest onwaarschijnlijke Predator-expert wordt.
Prooi (2022)
(Hulu)
Het nieuwste deel in de Predator-franchise, Prooi maakt een gedurfde sprong terug in de tijd en ruilt de futuristische vuurkracht in voor de rauwe, ongetemde wildernis van de 18e-eeuwse Great Plains. Deze prequel draait de klok om, niet alleen op het gebied van technologie, maar ook op het gebied van de Predator zelf, en laat ons kennismaken met een tijd waarin het dodelijkste wapen een tomahawk was, en geen plasmakanon. In de film speelt Amber Midthunder Naru, een Comanche-krijger wiens vastberadenheid net zo scherp is als haar mes.
In een twist verandert Naru de Predator in de Prooi, wat een verfrissend perspectief biedt in een serie die bekend staat om zijn gespierde helden. The Predator, ontdaan van zijn gebruikelijke stads- of jungle-trefpunten, staat voor een nieuwe uitdaging: een hoofdrolspeler die het land kent als haar broekzak en zich niet gemakkelijk laat intimideren door buitenaardse theatervoorstellingen. De film is een verademing in het Predator-universum en combineert historisch drama met sciencefiction-sensatie.
demonendoder mitsuri
(uitgelichte afbeelding: 20th Century Fox)
