Actrice Betty Gilpin, een recente doorbraak voor rollen in GLOED En Amerikaanse goden , heeft een persoonlijk essay over haar lichaam in het tijdschrift Glamour waarin ik afwisselend glimlachte, zuchtte, lachte en wilde applaudisseren (in plaats daarvan typ ik dit).
Gilpin is bepaald niet nieuw op het gebied van acteren; je herkent haar misschien het eerst omdat ze Doctor Carrie Roman speelde Verpleegster Jackie (ze heeft ook gastspots gehad Zoom En Elementair ) – maar 2017 lijkt haar jaar te worden. Vanaf het moment Amerikaanse goden dat Audrey van Gilpin haar overleden, ondood geworden beste vriendin Laura Moon in haar huis zag rondhangen, werd ik een Betty Gilpin-liefhebber. Audrey’s doodsbange, schreeuwende meltdown die overgaat in boos verdriet en uiteindelijk de wil om Laura te helpen, ondanks wat er tussen hen gebeurde, was een meesterwerk van een scène. Dit was Gilpins moment.
(afbeelding: Starz)
Nu heeft ze een hoofdrol als Liberty Belle naast Alison Brie in de Netflix-serie damesworstelen GLOED. In een essay over de ervaring van het landen en schieten GLOED deel, de eerste door vrouwen gerunde show waar Gilpin aan werkte, schrijft ze over haar lichaam en gevoel van eigenwaarde met openhartige en hilarische eerlijkheid waardoor ik verwoed typte DIT IS ZO PRACHTIG OMG in onze Mary Sue-chat. Je moet het echt helemaal lezen, maar ik kan het niet laten om enkele van mijn favoriete delen eruit te halen, zodat ze voor altijd hier op onze site kunnen blijven staan.
Over het feit dat je een onhandige, zelfhaatende adolescent bent:
Ik weet niet wanneer dat was, maar op een gegeven moment besefte ik de voor de hand liggende waarheid dat ik een afschuwelijke kobold onder een brug was, dat het geluid van mijn stem leek op hoorbare uitwerpselen, en de aanwezigheid van mijn lichaam in een kamer op een elandkarkas meenemen naar de brunch. Ik nam de houding aan die Katie Holmes had als Joey Dawson's Creek : schouders zo hoog mogelijk tot aan de oren, alsof ik mijn bestaan van me af kon schudden. (Tot op de dag van vandaag geef ik terecht de schuld Dawson's voor mijn rugproblemen.)
hoe laat komt jjk uit
Over de puberteit en wat er komt kijken bij het plotseling opvullen van een Jessica Rabbit-lichaam, inclusief de ervaring van hoe het is om grote borsten te hebben, nou ja, vrijwel overal ter wereld:
En toen was de puberteit zoiets als WA-BAM. Fysiek ging ik van Justin Bieber naar Jessica Rabbit. Ik heb 30 pond aan dijen, buit en gecertificeerde Amerikaanse kannen gewonnen. En ik kwam er al snel achter dat grote borsten het effect hebben dat ze je aanwezigheid in een kamer aankondigen alsof je Gilbert Godfrey wiegt terwijl je de opening van de 'Circle of Life' zingt.
Over sorry, wat voor veel vrouwen de standaard wordt (ik heb sorry gezegd als andere mensen me tegenkomen op straat; sorry als ik uit een lift stap; sorry als ik verhuis om bijna elke ruimte in te nemen die door iemand anders is vrijgemaakt; sorry, Sorry mijn excusses)
Dus toen ik twintig was, moest ik dubbel zo hard werken om te verdwijnen. Het woord sorry ontsnapte honderd keer per dag uit mijn mond. Ik bracht het grootste deel van mijn tijd op feestjes door met het proberen vrouwen ervan te overtuigen dat ik mezelf haatte, en kreeg vervolgens een sociale kater van die gesprekken.
Over handelen buiten zichzelf.
Ik werd een acteur die auditie deed om vrouwen te spelen die dingen zeiden als: ‘Vind jij dit mauve?’ Vrouwen die in de spiegel kijken en iets moois zien. Een nachtmerrie voor het doodsbange kleine mensje dat gevangen zit onder de blondine en de borsten.
Gilpin geeft een ongelooflijk verslag van het intense proces GLOED acteurs ondergingen om als overtuigende worstelaars te verschijnen. Dit werd een transformerende en empowerende ervaring:
Toen mijn biceps, waar ik mijn hele twintiger jaren aan had gehaat, om haar nek cirkelden, schreeuwde ze van neppijn naar de hemel, alsof ik het machtigste wezen was dat haar ooit had aangeraakt. Ik drukte mijn enorme borsten in haar rug om de pijn te verergeren, en ze smeekte om genade tussen de doodssnikjes door. Voor het eerst in mijn leven voelde ik dat mijn hele lichaam luisterde. Ga hier. Kom hier. Wees stil. De leiding nemen. Nu één, twee, drie, vlieg. … We waren allemaal zeemeerminnen met spieren.
Gilpin noemt de ervaring van het werken en trainen met zoveel vrouwen misschien Studio 54 in het 17e-eeuwse Salem, Massachusetts, waar ik dol op ben. En dan beschrijft ze wat klinkt als een betoverende ervaring op de set: Glow was de eerste set die ik had gerund door vrouwen. Het was een magisch, nooit-nooit-land, gerund door type A-amazones. Ik zag voor het eerst kracht en zorg samen. Het was een enorme les voor mij om te zien dat vrouwen deze twee dingen tegelijkertijd bezitten. …
[GLOW] Makers Liz Flahive en Carly Mensch voerden onze set aan met een grotere autoriteit dan alle andere waterspuwers van weleer, maar met open armen, rugwrijvingen en oogcontact. Dit creëerde het constante gevoel van: je bent geliefd en gevierd - en nu je je op je gemak voelt, geef ons alsjeblieft je verdomde lef en ziel, zodat we het best mogelijke kunnen maken. Eet ook deze Philly cheesesteak in godsnaam.
Hou jij nu net zoveel van Betty Gilpin als ik nu van Betty Gilpin? Als dat zo is, klik dan zeker en geniet van de volledige, grappige en woedende kracht van haar Glamour-artikel hieronder. Ze is een even verdomd goede schrijfster als actrice, en ik wil haar graag bedanken voor het zo openlijk opschrijven van haar waarheden. We praten niet vaak over hoe het is om allebei te willen verdwijnen en tegelijkertijd zo zichtbaar te zijn voor de buitenwereld. Ik heb plotseling ook een sterk verlangen om met vrouwenworstelen te beginnen. Wie wil met mij trainen?
(via Glamour , afbeelding: Netflix)
hoeveel seizoenen zijn er schaamteloos
Wil je meer van dit soort verhalen? Word abonnee en steun de site!
—MovieMuses hanteert een strikt commentaarbeleid dat persoonlijke beledigingen jegens iedereen , aanzetten tot haat en trollen.–
