Nu lijken we overspoeld te worden met films over twee blanke, homoseksuele vrouwen die verliefd zijn, met variërende van verbazingwekkende tot meh-chemie, maar begin jaren 2000 waren dat er zeker niet zo veel. Ik zat op de universiteit toen deze film in mijn leven kwam en sindsdien is hij stevig in mijn hart gebleven: Stel je voor: ik en jij .
De film, met Piper Perabo en Lena Headey in de hoofdrol, gaat over Rachel (Perabo) en Luce (Headey), twee vrouwen die elkaar ontmoeten en een onmiddellijke, magnetische aantrekkingskracht tot elkaar hebben. Het probleem is dat ze elkaar ontmoeten op Rachels bruiloft met haar oude beste vriend Heck (Matthew Goode). Het universum blijft hun dynamiek van liefde op het eerste gezicht tegen de beperkingen van deze ooit pittoreske relatie duwen.
Toen ik onlangs ging zitten om de film opnieuw te bekijken, had ik echt verwacht dat ik meer zou worden uitgeschakeld door het uitgangspunt. Emotionele zaken zijn tenslotte niet geweldig, en het biseksuele stereotype van hebzucht is in veel van die verhalen geworteld. Maar eerlijk gezegd: Ol Parker ( Mama Mia ), die de film schreef en regisseerde, schrijft elk personage met veel empathie.
Het zou heel gemakkelijk zijn om van Heck een saaie, gevoelloze partner te maken of de aantrekkingskracht tussen Luce en Rachel te hyperseksualiseren, maar in plaats daarvan is iedereen gewoon een goed persoon die vastzit in een hele slechte situatie. Het is duidelijk dat Rachel en Heck een soort huiselijke gelukzaligheid hebben waar ze het grootste deel van hun relatie op hebben geprofiteerd. Ik weet zeker dat ze waarschijnlijk een gelukkig, lang huwelijk zouden hebben gehad, maar Luce is degene voor Rachel.
Een van de beste dingen die ik tussen Luce en Heck vind, is dat ze erg op elkaar lijken. Een van de dingen die ze allebei doen, is veel vriendelijkheid en empathie tonen tegenover Rachels veel jongere zus. H. Luce wordt deels dieper in de baan van Rachel getrokken vanwege die zoetheid en empathie.
Noch Rachel noch Luce achtervolgen de ander; ze blijven elkaar maar in de weg zitten, en hoewel Luce's homoseksualiteit al vroeg ter sprake wordt gebracht, wordt dit niet als een probleem gezien. Wat geweldig is.
Einde dode jongensdetective uitgelegd
Zelfs als de twee elkaar eindelijk kussen, wordt het per ongeluk onderbroken door Heck, en Rachel voelt zich overweldigd door haar gevoelens omdat dit uiteindelijk verkeerd is. Luce begrijpt het en probeert zichzelf uit de situatie te halen. Rachel bekent het aan Heck, en hij besluit ondanks zijn eigen verdriet uit de weg te gaan, omdat hij van Rachel houdt en niet zou willen dat ze blijft alleen maar omdat hij goed is.
De emotionele climax is supercliché en cheesy, maar het is lief, waarbij de twee vrouwen opnieuw contact maken tijdens een file en naar elkaar toe rennen terwijl Happy Together speelt. Scènes met de aftiteling laten ons zien dat alle personages, inclusief Heck, het goed doen met de ontmoeting met Heck Engel Coulby en mogelijk verliefd op haar worden.
Kijkend naar recensies voor de film, de Rotten Tomatoes-consensus was Afgezien van het lesbische thema, Stel je voor: ik en jij kan alleen maar meer van dezelfde generieke rom-com-clichés aanbieden, in vergelijking met het publiek van 74%, gunstig.
Dit maakt me aan het lachen omdat ik denk dat we nu begrijpen dat het lesbische thema belangrijk is voor de film – als het genormaliseerd wordt, als het over liefde en romantiek gaat, als het problematisch is. Ik voelde veel meer vreugde bij het kijken naar deze film, want hoewel het cheat-element niet geweldig is, was het leuk om te zien dat het geen traditioneel coming-out-verhaal of inherent een homo-achtig verhaal is - gewoon een liefdesrelatie met een slechte timing die uiteindelijk werkt. uit, zonder van iemand een slecht persoon te maken.
Sterk aanbevelen.
Bovendien speelt Anthony Head erin als de vader van Rachel, en hij is verrukkelijk.

(afbeelding: United International Pictures)
Wil je meer van dit soort verhalen? Word abonnee en steun de site!
—MovieMuses hanteert een strikt commentaarbeleid dat persoonlijke beledigingen jegens iedereen , aanzetten tot haat en trollen.–
