Een deel van de reden waarom De Hongerspelen zo boeiend was de complexe en werkelijk angstaanjagende slechterik: president Snow. Hij verpakte zijn kwaad in goed beredeneerde argumenten en geparfumeerde klasse, waardoor hij een slechterik werd Hongerspelen fan hield van haten.
Met de aanstaande release van Een ballade van zangvogels en slangen , een prequel op de originele vier De Hongerspelen In films evolueert Snow van primaire antagonist naar hoofdrolspeler, terwijl we leren hoe hij was in zijn jeugd en wat hij heeft meegemaakt tijdens de periode van de tiende Hongerspelen.
Waarschuwing: spoilers voor Een ballade van zangvogels en slangen en allemaal De Hongerspelen boeken en films.
Coryo Sneeuw als jonge man
Hoewel zijn volledige naam Coriolanus Snow is, stond hij in zijn jeugd bekend onder de bijnaam Coryo, zo genoemd door zijn neef Tigris. Jaren voordat hij president zou worden, bezocht Snow de Academie in het Capitool, waar hij het vrouwelijke eerbetoon van de tiende Hongerspelen, Lucy Gray Baird, begeleidde. Het paar ontwikkelde een hechte relatie en het dichtst dat Snow ooit bij echte emoties zal komen, komt tot stand als gevolg van haar dood. Hoewel hij uit een ooit rijke familie kwam, begonnen hun rijkdommen en sociale status af te nemen, waardoor Snow een brandend verlangen kreeg om zichzelf als jonge man te bewijzen.
Als toegewijd Capitoolburger had Snow een typische carrière: hij studeerde geavanceerde militaire studies en diende korte tijd bij de Vredestichters. Hij had de mogelijkheid om daar officier te worden, maar koos ervoor een carrière na te streven als leerling Gamemaker. Hij introduceerde snel verschillende nieuwe hervormingen in de Spelen, waaronder de oprichting van het Victors’ Village.
Giftige tactieken
Om door de gelederen van Panem te stijgen, is het bekend dat Snow degenen die op zijn pad komen, vergiftigt. Soms is dit voor politiek gewin, soms is het voor persoonlijke wraak. Zoals hierboven opgemerkt, resulteerde zijn zorg voor Lucy erin dat hij haar vermeende moordenaar vergiftigde.
Zijn favoriete vergifmethode is het prikken van drankjes. Toen mensen hiervan op de hoogte raakten, begon hij het gif ook te drinken, maar gaf zichzelf snel het tegengif voordat het volledig kon werken. Het resultaat van het regelmatig drinken van gif resulteerde echter in open zweren aan de binnenkant van zijn mond, waarbij hij voortdurend huilde van het bloed. Later in zijn leven zien we hem vaak bloed hoesten, wat de langetermijneffecten van zijn giftige politiek benadrukt.
(Leeuwenpoort)
President Snow in de boeken
Als we president Snow ontmoeten De Hongerspelen boeken is het duidelijk dat hij een meedogenloze man is, maar ook een slimme. Hij onderkent het gevaar van Katniss Everdeen snel, wanneer anderen die hem adviseren haar als kind wegzwaaien.
Snow is duidelijk meedogenloos en vermoordt en bedreigt de families van Victors op ongebreidelde wijze om gehoorzaamheid te garanderen. Hij vermoordde bijvoorbeeld de moeder, de jongere broer en de vriendin van Haymitch Abernathy als straf, omdat de zet van Haymitch waarmee hij zijn Hongerspelen opleverde het Capitool er dwaas uitzag.
Bij president Snow draait alles om imago. Het maakt hem niet uit dat Katniss niet van plan is een revolutie te ontketenen; het enige dat telt is dat haar imago daartoe in staat is – en dat hij bereid is te doden. iedereen van wie ze houdt om dat te voorkomen.
harlan coben tv-programma's
President Snow op het grote scherm
Gespeeld door Donald Sutherland De Hongerspelen films is de weergave van Sneeuw in de films redelijk nauwkeurig. Sutherland weet de sinistere beleefdheid van Snow perfect te vangen en maskeert zijn wreedheid achter een laagje kalmte. Hij verliest nooit zichtbaar zijn geduld, zelfs niet als hij met grote obstakels wordt geconfronteerd en uiteindelijk verliest van de rebellie.
Terwijl Snow redeneerde dat veel van zijn daden voor het grotere goed van de vrede in Panem waren, toonde Snow geen spijt van zijn tirannie en moorddadige verlangen naar macht. In plaats daarvan gedroeg hij zich vaak met zelfingenomenheid, en ging zelfs zo ver dat hij Katniss en de rebellen de schuld gaf van de sterfgevallen die op zijn bevel werden gepleegd omdat ze de status quo verstoorden.
Uiteindelijk leek Snow oprecht te geloven dat de Hongerspelen een noodzakelijk kwaad waren om de orde en controle in Panem te handhaven. Volgens zijn logica moesten er elk jaar een paar sneuvelen om een nieuwe totale oorlog te voorkomen (wat niet zo goed uitpakte, aangezien de rebellen een oorlog lanceerden om de Spelen te stoppen). Zijn logica leek echter wel impact te hebben op Katniss, waardoor ze ertoe werd aangezet te pleiten tegen het houden van nog een Hunger Games for Capital-kinderen. Ze onderkende het gevaar van denken als Snow en handelde om te voorkomen dat er een nieuwe dictatuur zou ontstaan in de vorm van president Coin. Uiteindelijk waren de laatste woorden van Snow tegen Katniss, waarin hij zijn voortdurende geloof in zijn verwrongen systeem benadrukte, uiteindelijk de kiem voor ware vrede.
(uitgelichte afbeelding: Lionsgate)
