Ik moet bekennen dat ik me heb overgegeven aan de Onderwereld films vaker dan ik kan tellen. Twijfel aan mijn smaak, maar het kan me niets schelen wat de critici te zeggen hebben. Deze films zijn mijn ultieme vampierverzinsel en weerwolfverhalen, die opvallen te midden van de zee van films met een bovennatuurlijk thema, als een vampier op een zonneconventie. Deze films, comfortabel genesteld tussen gotische romantiek en actievolle chaos, duiken in de eeuwenoude ruzie tussen vampiers en weerwolven - een vete die zo diepgeworteld is dat de Montagues en Capulets op kibbelende buren lijken.
Selene, gespeeld door Kate Beckinsale met de juiste hoeveelheid gratie en lef, is het centrale personage van de serie. Selene belichaamt het sterke vrouwelijke protagonistarchetype met haar ravenzwarte haar, huid zo wit als de sterrennacht en een voorliefde voor leer waar Carrie-Anne Moss in zou passen. De Matrix schamen. Dan is er de tijdloze aantrekkingskracht van verboden romantiek. Romeo en Julia? Pfft. Wat dacht je van een vampier en een Lycan-weerwolf-hybride? Het filmische equivalent van het mixen van vuur en ijs, en het is een recept voor drama dat net zo verleidelijk is als een frisse nek voor een dorstige vampier.
Maar hier is de slimme truc Onderwereld het is gelukt: het baseerde zich niet alleen op de stereotypen van het genre. Het heeft ze ontwikkeld, samengevoegd met moderne actie-esthetiek en gelaagd met politieke intriges en machtsstrijd. Daarmee resoneerde de serie met hardcore fantasy-enthousiastelingen en de gemiddelde Joe die op zoek was naar een goede popcornfilm. Vampieren en weerwolven die het uitvechten is misschien een eeuwenoud verhaal, maar... Onderwereld serveerde het met zoveel zwier en stijl. Dus ter ere van de franchise – en nieuws over een herstart in ontwikkeling – is hier een lijst van allemaal Onderwereld films in chronologische volgorde voor uw kijkplezier.
Underworld Rise of the Lycans (2009)
(Sony-foto's worden vrijgegeven)
Underworld Rise of the Lycans neemt ons mee op een humeurig uitstapje langs de geplaveide geheugenstrook van de vampier- en weerwolfvete. Zie het als een ‘hoe het allemaal begon’-verhaal, alleen met meer slagtanden en minder familiefotoalbums. Dit deel speelt zich af in een tijd waarin Lycanen minder brullende beesten waren en meer schoenen ophalende lakeien voor hun vampier-opperheren, en introduceert Lucian, de Lycan die groter durfde te dromen (en grommen).
Een blauw getinte Romeo en Julia-saga ontvouwt zich, maar vervangt de duellerende families door wezens van de nacht, en de Montague-Capulet vecht met een aantal werkelijk dodelijke hoektanden. Lucian van Michael Sheen, een weerwolf met zowel spierkracht als hersens, ontketent een vurige romance met Sonja, een vampier die duidelijk iets met stoute jongens heeft. Hun door sterren gekruiste liefdesverhaal vormt het decor voor eeuwenlange nachtelijke narigheid. De film bereikt wat veel prequels nastreven, maar zelden bereiken: hij geeft diepte aan de kennis en staat tegelijkertijd stevig op zijn eigen vier harige voeten.
Onderwereld (2003)
(Schermedelstenen)
De eerste Onderwereld film, waarin neogotische esthetiek een eeuwenoude vete ontmoet, is het celluloid-antwoord op de brandende vraag: wat gebeurt er als vampiers en weerwolven hetzelfde maanverlichte feest bijwonen? Centraal staat Selene, een vampier Death Dealer met een garderobe die regelrecht uit een gothic-mode-editie komt en de vaardigheid om John Wick zijn carrièrekeuzes te laten heroverwegen. Selene, zeer loyaal maar steeds twijfelachtiger over de verhalen van haar clan, onthult geheimen en samenzweringen met dezelfde intensiteit die ze gebruikt om Lycans te sturen.
En dan is er Michael, de nietsvermoedende mens die bovennatuurlijk is geworden McGuffin, die zich in een wereld bevindt waar een liefdesbeet iets heel anders zou kunnen betekenen. De film combineert op meesterlijke wijze de allure van oude mythologieën met moderne actie, waardoor zelfs de in Matrix geklede jaren 2000 jaloers worden op zijn leerspel. De neonverlichte, door regen doordrenkte stedelijke omgeving creëert een bijna tastbaar sombere sfeer. Onderwereld is in wezen een familievete over bovennatuurlijke steroïden.
Onderwereld: evolutie (2006)
(Sony-foto's worden vrijgegeven)
In Onderwereld: evolutie , gaat de chique gotische parade van de saga verder, maar deze keer worden er nog meer lagen losgetrokken van de ui van het ondode familiedrama. Zoals de naam al doet vermoeden evolueert de film van het zoveelste nachtelijke gekibbel tussen vampieren en weerwolven naar een verkenning van oorsprongsverhalen die elke archeoloog met ontzag zijn stoffige penseel zou laten laten vallen. Selene van Kate Beckinsale is terug, nog steeds gekleed in leer, zo strak als de plotwendingen, en nog steeds heerlijk dodelijk.
Naast haar staat Michael, het hybride vriendje, die een identiteitscrisis doormaakt die complexer is dan de Tumblr-pagina van een tiener. Samen navigeren ze door een landschap vol oude vijanden, luchtlandingsforten en onthullingen die je doen afvragen of bovennatuurlijke wezens ook therapie nodig hebben. Evolutie doet lovenswaardig werk door de reikwijdte van de Onderwereld universum, waardoor grotere bedreigingen voor oudere geheimen worden geïntroduceerd en wordt bewezen dat elke familie zijn skeletten heeft, of, in dit geval, onsterfelijke gedrochten met vleermuisvleugels.
Onderwereld: ontwaken (2012)
(Sony-foto's worden vrijgegeven)
Onderwereld: ontwaken katapulteert onze favoriete vampier Selene de toekomst in, waar de mensen hun knoflook- en houten stokken hebben ingeruild voor een veel effectievere aanpak van 'laten we alle onsterfelijken uitroeien'. Stel je voor dat je wakker wordt na een lang dutje en ontdekt dat niet alleen jouw soort op de rand van uitsterven staat, maar dat ook laagbouwjeans weer in de mode zijn.
Selene, nog steeds modieus laat (deze keer een paar decennia) en nog steeds onberispelijk in haar kenmerkende leer, ontdekt dat ze een gewilde onsterfelijke en een moeder is. Het plotselinge bewustzijn van de wereld over vampiers en Lycanen leidt tot een schoonmaakgolf. Deze aflevering versterkt de stedelijke actiescènes en transformeert de eens schimmige schermutselingen in publieke spektakels.
Onderwereld: Bloedoorlogen (2016)
(Sony-foto's worden vrijgegeven)
Onderwereld: Bloedoorlogen is het kille bewijs dat Selene’s leven eigenlijk één lange maandag is. Onze geliefde vampieres raakt verstrikt in een waanzinnige tango met zowel haar vampierverwanten als de altijd grommende Lycans. De zoektocht? Een met bloed doordrenkte race om haar dochter te vinden, wier hybride essentie het equivalent van de bovennatuurlijke wereld is van een kopje gewilde ambachtelijke koffie. Alsof het omgaan met hoektanden en harige vijanden nog niet genoeg is, moet Selene ook de confrontatie aangaan met de kille Northern Coven, waar vampieren hun zwoele, nachtelijke glamour hebben ingeruild voor een meer winterse sfeer.
Bloedoorlogen voegt een nieuwe laag ijs toe aan de saga, wat bewijst dat Selene’s smeulende vastberadenheid zelfs in de meest ijskoude omstandigheden niet kan worden overwonnen. De film speelt als een gotisch schaakspel op steroïden, waarbij koninginnen, ridders en bisschoppen machtsbewegingen maken in besneeuwde landschappen en kristalheldere forten. Alles gezegd en gedaan, het is een passende herinnering dat in de Onderwereld In het universum is bloed niet alleen dikker dan water, het is ook een stuk rommeliger.
(uitgelichte afbeelding: Sony Pictures Release)
ontgoocheling - seizoen 5
