Ik geniet ervan om in het verleden te duiken als er een beetje vuil en mysterie moet worden opgegraven, en het smakeloze begin van een van de meest iconische figuren uit de popcultuur, Barbie, past daar zeker bij. Hoewel Barbie haar beste leven leidt dankzij haar miljardenfilm in 2023, zou haar bescheiden afkomst uit de jaren dertig niet bepaald het toneel vormen voor een verbijsterend fortuin. De Barbie film heeft een toegewijde fanbase verzameld met zijn heerlijke mix van humor, dromerige pastelkleurige beelden en verrassend diepe inzichten in sociale kwesties zoals seksisme.
Maar te midden van alle roze perfectie van het leven wacht er vaak een verborgen bloei om zijn ware kleuren te onthullen. En zie, binnen dit filmische meesterwerk ligt een lijn die de vlammen van fascinatie, controverse en verwarring onder het geboeide publiek heeft aangewakkerd: de gedurfde vergelijking van Barbie met een fascist. Toen kwam de onvermijdelijke vervolgvraag: heeft het ogenschijnlijk perfecte meisje met een voorliefde voor feminisme enige banden met de wereld van het fascisme?
Laten we in de fascistische grap duiken en de lagen ervan losmaken
In een cruciale scène van de film komt Barbie oog in oog te staan met Sasha, gespeeld door Ariana Greenblatt. Sasha ontketent een verbale storm op Barbie en beschuldigt haar ervan het uithangbord te zijn van onmogelijke schoonheidsnormen die vrouwen het gevoel geven als verwelkte bloemen in een tuin van perfectie. In haar grote finale laat Sasha de microfoon vallen en bestempelt Barbie als fascist – over een onverwachte wending gesproken. Barbie, overrompeld, betreurt de beschuldiging en roept uit: Denkt ze dat ik een fascist ben? Ik heb geen controle over de spoorwegen of de handelsstroom.
wat komt er november 2023 naar Netflix
@interstellar_isabellarOké, ik ben terug van het zien van de film, nee, het heeft niets van dit alles ondermijnd. Lol, het spijt me #Barbie #barbiefilm #lichaamspositiviteit
♬ origineel geluid – Isabella Segalovich
Deze regel in de film is een verwijzing naar een al lang bestaande misvatting over Benito Mussolini, de eerste algemeen erkende fascistische leider. Mussolini, die Italië leidde, pochte trots op zijn wonderbaarlijke vermogen om de chaotische treinschema's om te zetten in een goed geoliede machine. (Als iemand die anno 2023 in Italië woont, lach ik terwijl ik ‘in ritardo’ ben om de ironie van dit alles.) Deze bewering was bedoeld om het zogenaamde opmerkelijke talent van Italië voor vooruitgang en efficiëntie tijdens zijn flirt met het fascistische bewind te benadrukken. Het idee dat Mussolini in zijn eentje de stiptheid van het treinsysteem heeft veranderd, is echter overdreven. Hoewel het regime van Mussolini zich met de Italiaanse transportinfrastructuur bezighield, is het niet zo dat de man zelf conducteur speelde om ervoor te zorgen dat de treinen op tijd reden.
Mattel was niet bepaald blij met de fascistische grap in de film. Zoals Greta Gerwig later onthuld naar De New York Times , Mattel heeft haar nooit helemaal de officiële duim omhoog gegeven. Toch had ze er alle vertrouwen in dat het bedrijf het idee zou accepteren na het zien van het eindproduct. Gerwigs onwankelbare besluit om die grap te maken, kwam voort uit haar overtuiging om de maatschappelijke kritiek op Barbie frontaal aan te pakken. Ze was ervan overtuigd dat het hebben van een intelligent en welsprekend karakter als Sasha essentieel was, zodat Barbie eindelijk kon beseffen dat alleen haar bestaan niet op magische wijze alle problemen van vrouwen oplost. Gerwigs persoonlijke ervaringen, waaronder de afkeuring van Barbie door haar moeder, beïnvloedden haar beslissing om deze kwesties in de film aan te pakken.
Heeft Barbie, het iconische symbool van perfectie, dus een geheime connectie met het fascisme?
Ja, dat doet ze, en nee, het is geen goed bewaard geheim. Telkens wanneer ik door het speelgoedpad van een warenhuis loop en die keurig omlijnde dozen zie met daarin de nieuwste versie van Barbie, kan ik niet anders dan een vleugje nostalgie voelen. Toen ik opgroeide, was de perfectie van Barbie – haar onrealistisch lange, magere lichaam en kledingkasten die ik in sommige gevallen volkomen zou hebben geleend als ze in een menselijke maat zouden komen – de rage. Maar Barbie mag, net als illustere individuen wier betreurenswaardige tweets van weleer weer de kop opsteken om hen te kwellen, niet op een voetstuk worden geplaatst.
Het is belangrijk om te weten dat de showstelende creatie van Mattel helemaal teruggaat tot het Duitsland van de jaren vijftig, lang voordat ze bekend stond als Barbie. En zelfs daarvoor, tijdens de Tweede Wereldoorlog, bestond er een pikant cadeau voor volwassen mannen: de Bild Lilli-pop. Provocerend gekleed, met een brutale grijns, was de Bild Lilli-pop gebaseerd op een populair stripfiguur uit een Duitse tabloid. Snel vooruit naar een bezoek aan Europa door Ruth Handler , mede-oprichter van Mattel (en gespeeld door Rhea Perlman in de Gerwig-film), en je zult het moment vinden waarop ze Bild Lilli ontdekte. Handler merkte na de Tweede Wereldoorlog het potentieel van de Lilli-pop op en wilde haar opnieuw creëren voor een nieuw publiek.
Geïnspireerd zwaaide ze de pop over de oceaan waar Barbie in 1959 haar grootse entree op het toneel maakte. Barbie was een gezonde en modieuze pop die jonge meisjes zou aanspreken en werd al snel een sensatie. Hoewel ze in de loop der jaren aanzienlijk is veranderd, werd Barbie's eerste verschijning sterk beïnvloed door de Lilli-pop. Barbie had, net als Lilli, een rond, volwassen lichaam en een aantrekkelijk gedrag.
Hoe komt het fascisme in beeld? Welnu, de beroemde strip waarin Lilli voor het eerst te zien was, beeldde haar omgang met voormalige nazi's en Wehrmacht-officieren af, en de complotten vertegenwoordigden een nonchalante normalisering van die cijfers na de Tweede Wereldoorlog. Niet geschikt voor een verhaaltje voor het slapengaan, toch? Het is echter prima om te erkennen dat de Barbie die we vandaag kennen en waar we van houden geen symbool is van die vreselijke tijden. De uitvinding van Mattel is geëvolueerd en heeft verschillende beroepen, achtergronden en lichaamsvormen aangenomen. Maar is het niet enigszins verontrustend dat haar afkomst verbonden is met iets dat in strijd is met de progressieve waarden die ze nu belichaamt?
Houd je paarden vast voordat je je enorme voorraad Barbies weggooit
Ik ben hier niet om Barbie te annuleren of iedereen aan te moedigen hun collecties weg te gooien. Nadenken over de reis van Barbie zou een middel tot verlichting en educatie moeten zijn. Het is een bewijs van evolutie en rebranding. Barbie heeft meer carrières in haar plastic frame gehad dan de meeste andere poppen in tien levens. Ze is een voorbeeld geweest van heruitvinding, van astronaut tot zoöloog en elk beroep daartussenin. Maar zoals bij elk verhaal is het belangrijk om alle facetten te onthouden en te herkennen. Als ik bedenk dat de voorouder van Barbie een satirisch speeltje voor volwassenen was dat een verontrustend tijdperk belichtte, herinnert het me eraan hoe cruciaal het leren van geschiedenis is.
(Mattel)
In de snelle wereld van vandaag, waar we stukjes informatie opslokken zonder met onze ogen te knipperen, is het graven in Barbie's verleden een les in het belang van het begrijpen van het hele verhaal. Hoeveel ogenschijnlijk onschuldige beelden en symbolen kunnen diepere wortels hebben waar we geen weet van hebben? Hoewel ik Barbie's nieuwste astronautenpak of haar slimme zakelijke outfit nog steeds waardeer, zal ik bij mijn volgende bezoek aan de speelgoedwinkel aan Bild Lilli denken. Het herinnert ons eraan dat de geschiedenis soms verwarde wortels kan hebben, zelfs als deze in de meest glanzende en gepolijste vorm is verpakt.
(uitgelichte afbeelding: Warner Bros.)
