LGBTQ-vertegenwoordiging in anime, ondanks wat vaak wordt gedacht, eigenlijk is allemaal niet zo moeilijk . Kom op, jullie allemaal. Wij zijn mensen. We hebben die... whaddyacallit... hoop en dromen en verheven idealen en tedere emoties die zorgen voor sappig drama - net zoals hetero's dat doen! Maar we worden steeds in de steek gelaten. Westerse live-actionshows zijn wisselvallig, en onze cartoons hebben nog steeds moeite om het goed te krijgen. Maar aan de andere kant van de Stille Oceaan beleeft de animewereld een vreemde bloeitijd. Ondanks Japan beladen relatie met LGBTQ-rechten is er meer queer anime dan ooit tevoren. Laten we eens kijken naar enkele van de beste LGBTQ+ anime.
Vermoord La vermoord
(Studio-trigger)
Hoewel je zou kunnen beweren dat deze serie de enige homo in de finale-trope is, Vermoord La vermoord is waardeloos met vreemde thema's. De serie gaat helemaal over het doorbreken van de ketenen van schaamte en maatschappelijke verwachtingen. Ryuko Matoi is het canoniek vreemde karakter van de show, en haar kracht neemt toe met de hoeveelheid trots die ze op zichzelf heeft (en hoe minder kleding ze draagt).
Vermoord La vermoord bevat ook een van de absoluut liefste meisjesparen aller tijden, Ryuko en Mako. Het paar begint als vrienden, maar de serie begint te suggereren dat er iets meer aan de hand is doet . Mako is enorm toegewijd aan en loopt over van liefde voor Ryuko, en zij is haar grootste fan gedurende de hele serie. Net voor het laatste gevecht kust Mato Ryuko en vertelt haar dat ze terug moet komen zodat ze op een date kunnen gaan. Dat doet ze, en in de aftiteling, zij doen. Hoewel sommigen zouden zeggen dat dit in de bovengenoemde stijl valt, zou ik zeggen dat romantiek op de achterbank komt te staan in de serie als geheel, aangezien bijna elk personage zich meer bezighoudt met wraak en wereldheerschappij dan met liefde of relaties. Nog iets leuks over Vermoord La vermoord ik toon eenvoudig -zelfs werelds – de vreemde liefde die Ryuko en Mako manifesteren lijkt te zijn. Er is geen dramatische bekentenis, niet wat mijn ouders zullen zeggen, geen enkel conflict. De lucht is blauw, de schaarbladen zijn scherp en Ryuko houdt van Mako. Grote hoepel.
Persoonlijk geef ik de voorkeur aan queerverhalen als deze, omdat het – spoiler alert – moeilijk kan zijn om queer te zijn in de echte wereld. We consumeren fictie om aan de realiteit te ontsnappen, dus als ik een ontsnapping uit de gevangenis van de realiteit zelf beraam, wil ik niet in een fictieve situatie duiken waarin al mijn vreemde problemen zijn daar . Ik droom van een wereld waarin queerness zo normaal is saai , verdomme. Ik wil niet van een vreemde romance houden omdat het vreemd is, ik wil ervan houden omdat ik van de karakters. Ik wil niet kijken vreemde anime omdat dat het bestaan van een groter impliceert rechte anime . Ik wil dat queerness zo alomtegenwoordig is, zo alledaags, zo alledaags, dat ik ZOALS DEZE ARTIKELEN NIET HOEF TE SCHRIJVEN. Als mensen mij vragen: Hey Jack, is er een vreemde anime die ik zou moeten kijken? Ik wil een paar vingerpistolen kunnen afschieten en alles zeggen. Naar mijn mening, Vermoord La vermoord is de voorbode van deze nieuwe vreemde wereldorde. Dus let op, alsjeblieft.
Joeri op het ijs
(PLAFOND)
Yuri on Ice veegde de vloer aan tijdens de allereerste Crunchyroll Anime Awards in 2017. De serie won Anime van het jaar, Beste jongen, Beste koppel en Meest hartverwarmende scène, samen met vele anderen, en met goede reden. Deze anime is alles wat je wilt (en meer) als het gaat om een vreemd liefdesverhaal. Ten eerste is de setting volkomen uniek. Een kunstschaatsanime? Jazeker. We hebben nog nooit zoiets gezien. En alle routines zijn gechoreografeerd door professionele kunstschaatsers . Ten tweede is het verhaal verwelkend romantisch. Je gaat naar de show kijken met een doos tissues naast je – niet vanwege de tranen, maar vanwege de enorme hoeveelheid neusbloedingen deze show zal je geven. Zoveel lip-aanraking. Zoveel gefluisterde woorden. Zoveel intens oogcontact. En mijn God, die ene scène uit de zevende aflevering is gewoon niet eens eerlijk. Ik probeer nog steeds de bloedvlekken uit mijn bankkussens te krijgen.
met wie komt Jackie in het boek terecht?
Joeri op het ijs is ook ontzettend grappig, met een hoofdpersoon die in aflevering 10 een verrassende dronken paaldansroutine doet. En ja, het is net zo lief en sexy als je denkt dat het is. De scores van de juryleden zijn binnen en het zijn over de hele linie perfecte 10-en.
Kino's reis
(ACGT)
Kino's reis is weer een perfect voorbeeld van mijn geheime queer new world order-agenda. De serie bevat een van de beste transmasculine hoofdrolspelers van anime, een personage genaamd Kino die de wereld rondreist met een cynisch pratende motorfiets genaamd Hermes. Kino heeft maar één regel: het tweetal mag niet langer dan drie dagen op één plek blijven. In tegenstelling tot Kino zit de aangeboren vreemdheid van de serie niet achter het stuur, maar zit hij gewoon rustig mee te rijden. En wat een rit is het. Tijdens hun reizen krijgen Kino en Hermes te maken met sekten, kannibalen en een samenleving die verplichte hersenoperaties bij kinderen uitvoert. De serie is gruwelijk, dromerig, melancholisch en hoopvol, terwijl de prachtige minimalistische toon behouden blijft.
Godfathers van Tokio
(Gekkenhuis)
Van de briljante geest van Satoshi Kon, de man die ons heeft gebracht Paprika En Perfect blauw , komt een ander verhaal waarin vreemdheid niet de basis van het huis is, maar een kaars die in het raam brandt. Godfathers van Tokio draait om drie personages die dakloos zijn – een alcoholist van middelbare leeftijd genaamd Gin, een weggelopen tiener genaamd Miyuki, en een transvrouw genaamd Hana – die op kerstavond een baby ontdekken die in de vuilnisbak is achtergelaten. Nadat het trio een tas heeft gevonden met daarin aanwijzingen over de identiteit van de ouders, gaan ze op zoek om de baby aan hen terug te geven.
Godfathers van Tokio is mooi, hartverscheurend en bevat een van de beste transgender-hoofdrolspelers in anime ooit. Hana is enorm liefdevol, hilarisch en zeer complex. In een medium dat nog steeds worstelt met betekenisvolle portretten van transidentiteit, is Hana een verademing. Een triggerwaarschuwing is echter: de film kan verontrustend zijn vanwege de pijnlijk nauwkeurige weergave van dakloosheid en transfobie. Hana lijdt in de hele film ook aan een onbekende ziekte, waarvan sterk wordt gesuggereerd dat het AIDS is. Hana heeft echter de hemel aan haar zijde, en misschien wel letterlijk gezegend door God . Wacht maar tot het einde en je zult zien wat ik bedoel. Terwijl Godfathers van Tokio is niet bang om de grimmige realiteit aan te pakken waarmee queer-mensen in de wereld worden geconfronteerd, de film is ook enorm grappig en de moeite waard om te bekijken.
Gegeven
(Lariks)
Houd jij van muziek? Hou je van schattige jongens? Hou je van schattige jongens die liefde vinden? door muziek? Dan heb ik een serie voor je. Gegeven is een homo-anime-antwoord op romantische muzikantenverhalen zoals Eenmaal , en draait om een middelbare scholier, Ritsuka Uenoyama, die met twee van zijn vrienden gitaar speelt in een band. Nadat hij een medestudent genaamd Mafuyu Sato tegenkomt, stemt Ritsuka met tegenzin in om Mafuyu gitaarlessen te geven. Ritsuka komt tot het besef dat Mafuyu een prachtige zangeres is en vraagt hem om bij de band te komen.
Gegeven heeft de anime-wereld stormenderhand veroverd vanwege de subtiele en realistische weergave van homo-romantiek in anime, en ook omdat de band weet hoe ze een volmaakte knaller moeten schrijven. De muziek is prachtig, en gezien de context van de verhalen van de hoofdpersonen, zal het zeker een traan of twee uit zelfs de meest afgematte oogbollen trekken. En de kusscène? Rillingen. Kippevel. Ik ben nog steeds niet hersteld.
De legende van Korra
(Nickelodeon)
veggietales komkommer
Is De legende van Korra animatie? Ik heb dit al eerder besproken in mijn schrijven, maar ik herhaal: technisch gezien alleen animatie gemaakt in Japan telt als anime, maar technisch gezien Het maakt mij niet uit. De legende van Korra is letterlijk een magische meidenanime – en dat is een heuvel waarop ik bereid ben te vechten en te sterven. Hoewel het pas aan het einde van de serie openlijk homo wordt, is de langzame romance tussen Korra en Asami om van te smullen. Persoonlijk vind ik het niet erg als personages tegen het einde van een serie hun vreemdheid beseffen; de functie van een verhaal is om groei in beeld te brengen. In zowel de echte als de fictieve wereld is er een soort finale die plaatsvindt wanneer iemand zich realiseert dat hij of zij al vreemd was. Een soort boekensteun, zo je wilt. In elk geweldig verhaal maakt een personage een reeks gebeurtenissen door die ervoor zorgen dat hij op het meest fundamentele niveau verandert. Er gaat iets verloren en er wordt iets gewonnen. Ik geloof dat de realisatie van iemands eigen vreemdheid waardig genoeg is om als een soort einde te worden beschouwd. Het laatste hoofdstuk in het boek van iemands vroegere heteroleven is ten einde, wat leidt tot een nieuwe reis die voor ons ligt.
Korra en Asami binnen De legende van Korra Realiseer hun liefde voor elkaar pas aan het einde van de serie, maar als je ziet hoe ze in het reine komen met hun eigen gevoelens, is het alsof je het tij ziet opkomen bij zonsondergang, langzaam en mooi. En het beste is dat er een strip is die zich afspeelt nadat de serie eindigt, waar ze kussen. Veel. Het is geweldig. Lees het nu.
Wandelende zoon
(AIC Klassiek)
Deze hartverscheurend mooie serie heeft misschien wel de beste transrepresentatie in alle anime. Wandelende zoon volgt jeugdvrienden Shuichi Nitori en Yoshino Takatsuki, die beiden worstelen met hun genderidentiteit. Shuichi kreeg bij de geboorte een man toegewezen, maar identificeert zich als een vrouw en wil als meisje leven. Yoshino kreeg bij de geboorte een vrouw toegewezen, maar identificeert zich als man en wil als jongen leven. Als ze naar de middelbare school gaan, moet het tweetal omgaan met misverstanden van volwassenen, pesterijen van leeftijdsgenoten en hun veranderende lichamen. Ze vinden vriendschap in andere vreemde karakters, waaronder twee genderqueer-kinderen die soortgelijke problemen doormaken. In tegenstelling tot de meerderheid van de transrepresentaties in anime, behandelt deze serie de personages met gevoeligheid en mededogen.
Revolutionair meisje Utena
(JCStaff)
Letterlijk iedereen binnen Revolutionair meisje Utena wordt binnen de eerste 10 minuten homo voor hoofdrolspeler Utena Tenjou. Hoe konden ze dat niet? Ze is atletisch, mooi, stijlvol en vriendelijk. Toch heeft Utena alleen oog voor Anthy, een klasgenoot met een mysterieuze magische kracht. Nadat Utena getuige is geweest van het misbruik dat haar aanstaande echtgenoot ondergaat, daagt Utena hem uit voor een magisch zwaardduel en wordt Anthy's prins en beschermer tegen degenen die zouden proberen haar magische kracht voor zichzelf op te eisen.
JoJo's bizarre avontuur
(Warner Bros. / Viz Media)
In tegenstelling tot de meeste queer anime, die de voorkeur geven aan romantische relaties, gaat deze homo-erotische serie vrijwel uitsluitend over COMBAT. Gevecht tussen stijlvolle mannen met een golvend lichaam en een onberispelijke stijl! Hoewel er niet vaak aandacht wordt besteed aan de seksualiteit van de personages, is de homoseksuele subtekst wel aanwezig JoJo's bizarre avontuur is absoluut wreed. De auteur zelf heeft het homo-erotische karakter van de serie erkend en gezegd dat het volledig opzettelijk is. JoJo's bizarre avontuur bevat ook een van de meest iconische schurken van anime, Dio Brando, die canoniek biseksueel is!
Bloei in jou
(Troyca)
In Bloei in jou Yuu Koito is een middelbare scholier die verliefd is op het idee van liefde. Ze is dol op romantische liedjes en films, en droomt ervan op een dag de vonk te voelen waar ze zo wanhopig naar op zoek is. Nadat een knappe middelbare scholier zijn liefde voor haar bekent en ze niets voelt, begint Yuu de hoop te verliezen dat ze ooit romantische gevoelens zal ervaren. Dat verandert allemaal wanneer het populaire meisje Touko Nanami haar zinnen op Yuu begint te zetten. Hoewel Yuu zich aanvankelijk niet tot Touko aangetrokken voelt, beginnen haar latente sapphische gevoelens... bloeien .
(uitgelichte afbeelding: MAPPA / J.C. Staff / AIC Classic / Viz Media / Troyca)
