Solo-nivellering neemt ons mee naar een betoverende wereld waar monsters uit mysterieuze poorten walsen en jagers de gewaardeerde ongediertebestrijders van de samenleving zijn. Onze hoofdpersoon, Sung Jin-Woo, begint als … nou ja, laten we zeggen de dame in nood van jagers. Jin-Woo balanceert voortdurend op de rand van het hiernamaals en is ongeveer net zo nuttig als een chocoladetheepot in een monstergevecht. Maar op een noodlottige dag, na een riskante schermutseling in een kerker, krijgt hij een interface in RPG-stijl die alleen hij kan zien.
En dan is de zwakste jager ter wereld plotseling op weg om een niveau hoger te komen, in solostijl. En geloof me, de gloed is echt. Waren onze echte fitnessroutines maar half zo effectief. En als het jouw ding is om getuige te zijn van de dramatische opkomst van Jin-Woo van nul tot held, zijn hier nog een paar manga die lijken op Solo-nivellering je zult het waarderen.
Het begin na het einde
(Schildpad, Fuyuki21)
Het begin na het einde klinkt als de metafysische overpeinzingen van een filosoof die een cafeïnehigh heeft. Duik er echter in en het is een meeslepend verhaal over reïncarnatie, besprenkeld met liberale doses magie, monarchen en kattenkwaad. Op het toppunt van macht in de ene wereld maakt onze held, King Grey, een ongeplande omweg door het hiernamaals en duikt als baby op in een andere wereld.
Stel je voor dat je de ene dag over rijken regeert, en de volgende dag kauw je op een speen en worstel je met luiers. Arthur, een herboren koning, zoals hij nu wordt genoemd, draagt herinneringen met zich mee aan zijn majestueuze leven uit het verleden, en de kosmische grap is over het universum terwijl hij merkt dat hij door de peutertijd navigeert met de wijsheid van een monarch.
Toren van God
(Telecom-animatiefilm)
Toren van God neemt ‘het beklimmen van de sociale ladder’ vrij letterlijk. Bam, onze gretige bever, betreedt dit verticale raadsel niet voor glorie of macht, maar om een vriend op te sporen die de expreslift naar boven lijkt te hebben genomen. Hoewel de meesten van ons onze vrienden niet kunnen vinden in een drukke kamer, moet Bam labyrintische niveaus en formidabele vijanden aanpakken om de zijne te vinden.
Onderweg verzamelt hij een onwaarschijnlijke groep aanhangers, mensen die, net als wij, als ze gratis maaltijden krijgen, alles zullen doen wat nodig is om de top te bereiken. Toren van God herinnert ons er op slimme wijze aan dat de reis vaak de bestemming overtreft en dat het vinden van een vriend ingewikkelder kan zijn dan het vinden van een speld in een hooiberg, zelfs als die hooiberg een toren met meerdere niveaus is, vol monsters.
Second Life Ranker
(Sa Doyeon)
In tegenstelling tot de titel, Second Life Ranker gaat niet over het rangschikken van iemands favoriete reïncarnatieverhalen. Nee, deze manhwa gaat over Yeon-woo, een man wiens broerscomplex hem door een gevaarlijk konijnenhol leidt. Wanneer de tweelingbroer van Yeon-woo een ongelukkig einde kent na het spelen van 's werelds meest onheilspellende virtual reality-spel, besluit Yeon-woo erin te duiken: deels wraakzoektocht, deels voltooiing van de bucketlist voor broers en zussen.
Met een mysterieus dagboek achtergelaten door zijn overleden broer, speelt onze hoofdpersoon niet bepaald geblinddoekt. Terwijl hij door een wereld navigeert die half MMO, half Darwiniaanse nachtmerrie is, klimt Yeon-woo omhoog met een vastberadenheid die overpresterende erestudenten te schande zou maken.
De legendarische maanlichtbeeldhouwer
(Kim Tae-Hyung)
De legendarische maanlichtbeeldhouwer klinkt zeker poëtisch. Je zou maanverlichte verhalen verwachten over kunstenaars die marmer met beitels strelen. Maar deze manhwa gaat over een kunstenaar van een ander soort: Lee Hyun, het hoofdpersonage, is een meester in MMORPG's. Opgezadeld met schulden en vers van de verkoop van zijn in-game avatar voor een bedrag dat de meesten van ons zou doen nadenken over onze levenskeuzes, duikt Lee halsoverkop in de nieuwste virtuele sensatie: Royal Road.
Hoeveel nummers heeft Taylor Swift gemaakt
Hier kiest hij ervoor om een beeldhouwer te zijn in plaats van een zwaardvechter of een tovenaar die vuurballen gooit. Maar Lee's keuze is niet alleen vanwege de esthetiek. De reis van deze beeldhouwer gaat niet over het breken van rotsen, maar over het wegsnijden van monsters, speurtochten en het geduld van een enkele speler.
Opperheer
(Gekkenhuis)
Het perceel van Opperheer draait om Suzuki Satoru, een gewone werknemer die een buitengewone skeletheerser wordt als gevolg van een serverstoring in de game. Toen zijn geliefde MMORPG, Yggdrasil, zou worden stopgezet, deed Satoru wat elke toegewijde gamer zou kunnen: logde in voor een laatste melancholische blik. Hij wist niet dat hij bedrijfsladders zou inruilen voor duistere magische ladders.
Als hij wakker wordt als zijn avatar, Ainz Ooal Gown, en zonder uitlogknop in zicht, bevindt hij zich in een wereld die griezelig lijkt op zijn spel, maar niet helemaal klopt. Als de opperste leider van Nazaricks machtige beschermheren begint Ainz aan een reis om erachter te komen wat je doet als je een almachtig skelet bent met een enorm ondood leger.
De gamer
(Naver WEBTOON)
Stel je voor dat je dagelijkse handelingen gepaard zouden gaan met pop-ups, en nee, ik heb het niet over die vervelende websitecookies. Han Jee-Han dacht dat hij maar een gewone middelbare scholier was, totdat hij de meest onverwachte vaardigheden ontdekte: leven als een RPG-videogame. Plots levert tandenpoetsen ervaringspunten op, en huishoudelijke klusjes kunnen net zo goed eindbaasgevechten zijn.
Maar het zijn niet alleen maar level-up-vieringen en stat-upgrades. Met grote kracht komen veel bendes die een gevecht willen beginnen. Terwijl Jee-Han een level omhoog gaat in deze levensechte MMORPG, bestaat er een vermoeden dat hoewel wiskundehuiswerk geen XP-punten oplevert, de echte speurtochten van het leven voor de deur staan. De gamer serveert die klassieker, wees voorzichtig met wat je wenst met een vleugje pixelachtig plezier.
Tomb Raider-koning
(Wuxia-wereld)
De titel zelf roept beelden op van stoffige graven, legendarische schatten en misschien, heel misschien, een onstuimige avonturier in een gleufhoed. Maar houd je oude artefacten vast, want... Tomb Raider-koning gaat niet over het plunderen van graven in de conventionele Indiana Jones-stijl. De hoofdpersoon, Jooheon, leeft waar relikwieën met bovennatuurlijke krachten besluiten verstoppertje te spelen, waardoor de wereld verandert in een grootse, gevaarlijke speurtocht.
Jooheon krijgt, na een nogal explosieve ontmoeting met zo'n relikwie, een unieke vaardigheid: een schatradar. Terwijl hij aan een reis begint om de ultieme Tomb Raider King te worden, kan je het niet anders dan zien als een samensmelting van een antieke roadshow met bovennatuurlijke escapades met hoge inzet.
Kerker opnieuw instellen
(Antstudio, DAUL)
In Kerker opnieuw instellen , ontdekt Da-woon dat het resetten van kerkers niet alleen een handige knop voor opnieuw uitvoeren is. Nadat hij deelneemt aan een klassieke kerkerduik, gaan de zaken voorspelbaar zijwaarts, waardoor hij in een vreemde situatie terechtkomt. De kerker besluit een curveball te gooien en wordt gereset, maar met een twist: Da-woon maakt nu deel uit van het kerkersysteem.
Het is alsof je de conciërge bent in een dodelijke videogame, waarbij je rommelige avonturiers en overijverige monsters opruimt. Gewapend met de kennis van de innerlijke werking van de kerker en zijn verstand, navigeert hij door een wereld waar elke reset zowel gevaar als potentieel met zich meebrengt. Kerker opnieuw instellen is een eigenzinnige mix van overleving, strategie en af en toe slapstick-humor.
Solo Glitch-speler
(Middenafdekkingen)
Als je het systeem niet kunt verslaan, maak er dan een fout van, daar leren we van Solo Glitch-speler . Wanneer de meeste mensen spelfouten tegenkomen, mopperen ze, sturen ze misschien een krachtig geformuleerde e-mail of stoppen ze gewoon in woede. Maar niet onze hoofdpersoon, Taepung Shin. Hij merkt dat hij gereïncarneerd is in een spel dat hij ooit speelde, gezegend (of vervloekt?) met het bijzondere vermogen om elke bug te ontdekken.
En niet de griezelige variant. In een wereld met vooraf bepaalde uitkomsten zijn deze problemen gouden tickets. Terwijl anderen zich door doelstellingen en vijanden heen ploeteren, speelt Taepung Shin in wezen volgens zijn eigen regels – of, beter gezegd, het gebrek daaraan in het spel. Solo Glitch-speler presenteert op slimme wijze een gamewereld waarin de hoofdpersoon niet de machtigste krijger of de wijste magiër is, maar eerder de meest sluwe debugger.
Dood de held
(KW-boeken)
Dood de held springt in een wereld waar kerkers opduiken met de regelmaat van coffeeshops, maar met beslist minder lattes en meer op de loer liggende gevaren. Onze leidende man, Woo Jin-Cheol, verschilt van de typische onstuimige kerkerduiker. Hij heeft de apocalyps gezien, speelde de tweede viool voor de ‘held’ en spoiler alert: het eindigde niet goed voor hem.
Maar het lot, met zijn slechte gevoel voor humor, gunt hem een herhaling, en Woo is terug met wraak en een plan. Vergeet het redden van de wereld; deze keer is hij erop uit om de held te vermoorden. Dit verhaal keert de eeuwenoude trope van heldenverering om en herinnert de lezers eraan dat de stralende ridder soms gewoon in de schijnwerpers staat (en niet op een goede manier).
(uitgelichte afbeelding: A-1 foto's)
