Simu Liu's vele controverses, en waarom ze nooit lijken te eindigen

Groot Op Internet

Voor velen leek de gestage klim naar de reguliere beroemdheid van de Chinees-Canadese acteur Simu Liu een overwinning voor representatie. Net als andere gemarginaliseerde groepen bereiken maar heel weinig Aziatische artiesten (vooral mannen) zijn succesniveau zonder meer dan 50 credits op zak te hebben; Kumail Nanjiani, Steven Yeun, Henry Golding en Manny Jacinto komen voor de geest. Toen Liu echter promotie begon te maken voor Marvel's Shang-Chi en de legende van de tien ringen , kwamen veel van zijn onsmakelijke berichten van Reddit naar voren.

Een intracommunity-dialoog over zijn opmerkingen mondde al snel uit in een Marvel Fandom™-discussie. Dankzij de acties van Liu en de aard van internet, er is veel verloren gegaan . Zelfs het omgaan met kritiek werd Aziatische haat genoemd, waarbij whataboutisms links en rechts vlogen. Het volgende onderzoekt alleen gevallen waarin Liu duidelijk geen eigen zak heeft, vooral wat zijn critici betreft – wat niet wil zeggen dat hij de situaties bagatelliseert waarin hij volledig gerechtvaardigd is om mensen op de korrel te nemen.

Dit geldt ook voor de reguliere menigte haters die elke diversiteit in de media afkeuren, en zijn uitroepen van media spelen alle Aziaten lijken op elkaar leugen . Hoewel er veel nuance rond de lagen van featurisme en colorisme bij de casting van Gekke rijke Aziaten , het was erg eigen risico als mensen luidkeels hun verlangen uitten naar Aziatische mannen met eurocentrische trekken boven Liu. ( Dit geldt ook voor gebruikers van sociale media in China noemde hem lelijk om soortgelijke vreselijke redenen.) Liu's specifieke kritiek kan verdacht zijn, maar de racistische reactie was walgelijk . Van ronduit tot subtiel: velen hebben racistische dingen tegen of over Liu gezegd. Maar deze kwesties staan ​​– en moeten ook zo blijven – los van Liu’s eigen gedrag.



Mannenrechtenactivist

De aanvankelijke controverse van Simu Liu komt voort uit zijn vermeende berichten op Reddit onder de gebruikersnaam NippedInTheBud, inclusief het maken van seksistische/gender-essentialistische opmerkingen richting vrouwen in de sport, en islamafobe commentaren over moslims. Vóór de rekening— die op geloofwaardige wijze in verband is gebracht met Liu —is verwijderd, deze opmerkingen zijn meestal gemaakt op r/aznidentity-forums. Hoewel dit niet het enige doel is, is deze subreddit een broedplaats voor Aziatische mannenrechtenactivisten (MRAsians). Net als andere online mannenrechtenruimtes is het een forum waar mannelijke gebruikers gemarginaliseerde mensen (waaronder vrouwen) de schuld geven in discussies over systemische problemen waarmee zij worden geconfronteerd.

liefde op het spectrum au

Wat MRAsians anders maakt uit de algemene MRA-gemeenschap is het pesten van Aziatische vrouwen, vooral Aziatische vrouwen die met niet-Aziatische mannen uitgaan. De meeste patriarchale en incel (of incel-aangrenzende) gemeenschappen houden vast aan een oriëntaalse fantasie van een onderdanige (Oost-)Aziatische vrouw. Om een ​​aantal ingewikkelde redenen, niet in de laatste plaats de nabijheid van echte Aziatische vrouwen, houden MRAsianen zich hier niet zo strikt mee bezig. Bovendien uiten sommige MRAsianen hun wrok jegens Aziatische vrouwen vanwege de fetisjisering door de samenleving van hen, en halen ze uit. In datingstudies , Aziatische mannen hebben de neiging om te rangschikken heel laag in wenselijkheid naast zwarte mannen. Politiek onzichtbare Aziaten hebben, in detail , gedocumenteerde terugkerende trends van vrouwenhaat en haat jegens multiraciaal Aziaten, homofobie en anti-zwartheid.

Ik breng r/aznidentity niet ter sprake om een ​​beroep te doen op de vind de Rode mentaliteit. Ten eerste is dit geen regelrecht neonazi- of incel-forum. De subreddit r/aznidentity lijkt oprecht Aziaten in de diaspora samen te willen brengen om dingen uit te werken. Maar zoals elke gemeenschap heeft zij ervoor gezorgd dat extreme inhoud en ideeën – vooral ideologisch regressieve en conservatieve – konden gedijen. Ik zie dit veel binnen Black Spaces en de sociale media-sfeer van Hip Hop-nieuws. (Waarvan laatstgenoemde grotendeels wordt gerund door niet-zwarte mensen .) Onverdraagzaamheid manifesteert zich zo gemakkelijk voordat er rekening wordt gehouden met kwade trouwe actoren of problemen waarmee elke gemeenschap wordt geconfronteerd – bijvoorbeeld de psychologische invloed van het een halve eeuw lang als modelminderheid worden gesteund.

Ik benadruk Liu's tijd bij MRAsians, omdat dat zijn invloedssfeer is en hij zich net als zij online beweegt. Het is zijn verdienste dat Liu binnen een paar weken nadat de reacties op Reddit opdook afstand nam van de NippedInTheBud-posts en de MRAsiaanse houding. In het bijzonder hekelde hij aanvallen op Aziatische vrouwen en over-corrigerende emasculatie met vrouwenhaat . Liu ondermijnde deze afstand tot MRAsians echter door berichten leuk te vinden die zijn onschuld impliceerden eerdere berichten opnieuw plaatsen. Ongeacht de intentie of hoeveel hij is gegroeid, eindigde Liu’s ontslag nog steeds in intimidatie van Aziatische vrouwen online door hem en MRAsians, met name feministen en journalisten die al de woede van MRAsians ontvingen.

Beschuldigingen van homofobie

Inhoudswaarschuwing: seksueel misbruik van kinderen (ga naar het volgende gedeelte)

Totdat de meest besproken kwestie zijn ego werd, waren Liu’s vermeende opmerkingen uit 2015 over pedofilie en homofobie de grootste overtreding. Dit begon op a r/wereldnieuwsbericht koppelen een BBC-verhaal over vragen in Duitsland pedofielen zich aanmelden voor een vertrouwelijke behandeling. In gesprek met anonieme pedofielen besprak het verhaal een gedragstherapieprogramma dat was ontworpen om hen te helpen samen te leven met de rest van de bevolking zonder kinderen schade te berokkenen (inclusief indirecte schade veroorzaakt door het bezit van pornografie). Ondanks wetten die letterlijke kinderhuwelijken verankeren, zijn deze programma's zeldzaam. Velen zouden liever de strafmaatregelen uitbreiden, zoals het executeren en gevangen zetten van pedofielen, zelfs celibataire pedofielen, in plaats van de oorzaak van het probleem aan te pakken.

Het probleem ligt in de reactie van Liu. Voordat hij een pedofiele rol speelde, bekeek Liu mediabeelden en klinische onderzoeken naar de stoornis, en juichte hij de Duitse aanpak van de aanpak van de stoornis toe. een probleem dat 1-5% van de bevolking treft . Waar hij de fout in ging, was door deze groep en hun behandeling te vergelijken met de ervaring van het homo-zijn. In de Reddit-thread op de BBC NippedInTheBud merkte op: Vanuit biologisch standpunt is het niet anders dan homo zijn: een kleine mutatie in het genoom die onze seksuele voorkeuren definieert. Afhankelijk van in welk deel van de wereld je bent geboren en hoe laat, kan het ook volkomen acceptabel zijn geweest om aan die driften te voldoen.

Hoewel Liu verduidelijkte dat hij alleen maar verwees naar stigmatisering en dat pedofilie verkeerd is, was het schadelijk om deze samen te gebruiken. Verkeerde informatie over deze onderwerpen (met name het idee dat alle LHBTQ+-mensen pedofielen zijn) is te gevoelig om zelfs met de beste bedoelingen rond te gooien. Dwepers bewapenen de veel te algemene overtuiging dat pedofilie verband houdt met queerness en LGBTQ+-acceptatie. Zelfs te goeder trouw, en in een nogal meelevend gesprek over de behandeling van pedofilie, kwam Liu over als homofoob. Uiteindelijk doen zijn bedoelingen er niet toe, vooral omdat het gebruik van die connectie om LGBTQ+-mensen te demoniseren nog steeds redelijk populair is.

Het tweede, kleinere probleem doet zich voor in de mogelijke context van het personage waarnaar hij verwees. Voor Gizmodo , veronderstelde Charles Pulliam-Moore dat de show in kwestie het Canadese programma was Bloed en water . Moore stelt dat dit personage een leugenaar en manipulator is, waardoor dit zijn kernkaraktereigenschap is en niet pedofilie.

911 dramaserie

Online uithalen

Veel van alles wat ik hierboven heb geschetst, is verloren gegaan in de saus. Met een grotere schijnwerpers en Liu's algemene houding op sociale media, wordt hij om een ​​andere reden niet leuk gevonden: zijn ego. Ongeacht zijn opwaartse mobiliteit als Marvel-held, leidende man en ondersteunend personage in Barbie , als mensen online over Liu praten, reageert hij niet goed. Hoewel bij sommige van de spraakmakende gevallen waarin Liu achter mensen aan ging, mensen betrokken waren die hem rechtstreeks hadden getagd, is het in de meeste gevallen precies het tegenovergestelde.

Liu (en/of zijn team) kamt de sociale media uit op zoek naar vermeldingen van zijn naam en gaat vervolgens in de aanval. Meerdere keren wordt zijn naam niet genoemd, maar Liu doet nog steeds mee. Sommige gevallen lijken het gevolg te zijn van het feit dat fans (en berichten op r/aznidentity) hem op de hoogte brachten van critici. In plaats van zich terug te trekken omdat hij nu een enorme schare fans heeft, klapt Liu terug – vaak met dezelfde energie, ongeacht de opmerking. Kritiek op alles wat hij doet, wordt behandeld als een aanklacht tegen zijn identiteit en/of zijn talent.

Alsof dit nog niet erg genoeg is, lijkt het erop dat Liu dit alleen doet als hij het gevoel heeft dat hij in een machtspositie verkeert. Terwijl hij bijvoorbeeld journalisten en willekeurige TikTok-gebruikers achtervolgde, heeft hij de kritiek op prominente fanatici ingetrokken. Tijdens het werken aan Arthur de Koning Samen met Mark Wahlberg verwijderde Liu eerdere tweets waarin hij zijn co-ster opriep voor het plegen van een haatmisdaad tegen Johnny Trinh, een blinde Vietnamese man. Voordat Wahlberg in 1986 Trinh in elkaar sloeg en beledigingen uitte, werd hij verschillende keren betrapt op het verbaal en fysiek aanvallen van Aziatische mannen en zwarte kinderen. Via diverse maatregelen Wahlbergs straf werd verlaagd en hij bracht slechts 45 dagen in de gevangenis door.

Vergeving voor een been omhoog

Spreken met Mensen , Liu verdedigde zijn verwijdering van de tweets over Wahlberg als een gebaar van professionaliteit en om de deur te openen voor progressieve gesprekken en (hopelijk) positieve verandering. Lui vervolgde: Het zou natuurlijk behoorlijk raar zijn om naar je werk te gaan terwijl die tweet nog steeds actief is. Hier stuurt Liu twee berichten. Ten eerste dat hij een scheidsrechter is voor raciale gerechtigheid. In werkelijkheid duiden de acties van hem en Wahlberg er niet op dat er daadwerkelijke gesprekken of vooruitgang hebben plaatsgevonden. (Dit is geen uitleg over Wahlberg, dus kijk eens wat hij de afgelopen jaren heeft uitgespookt.) Ook schiet deze verklaring tekort vanwege de manier waarop Liu zichzelf heeft gebrandmerkt, wat meteen in het tweede verzonden bericht terechtkomt: en één die een terugkerend patroon is: Liu verlangt naar persoonlijk comfort boven betekenisvolle veranderingen die verder gaan dan de gevolgen die dit voor hem persoonlijk zou kunnen hebben.

wanneer cobra kai 6 uitkomt

Liu zorgde ervoor dat zijn merk de waarheid sprak tegen de macht. Zijn sociale media van de afgelopen bijna tien jaar bestaan ​​uit het terecht aanspreken van mensen en organisaties vanwege hun racisme jegens de Aziatische gemeenschap. Het bekendste voorbeeld hiervan is het witwassen en het gebrek aan Aziatische vertegenwoordiging in Hollywood, inclusief Marvel Studios. Kies er nu voor om highlights in te trekken, of verzacht ze met complimenten Het lijkt erop dat hij alleen maar pleitte voor vertegenwoordiging voor zijn eigen voordeel. Het is moeilijk om de parallellen tussen Liu’s acties en de beïnvloeders in het Ally Industrial Complex online niet te zien.

Bovendien heeft Gesture of professionalism een ​​subtiel vleugje respectabiliteitspolitiek, terwijl Liu zich assimileert met de trieste realiteit van werken in Hollywood: je leeftijdsgenoten niet uitroepen tenzij het in de mode is om dat te doen. (Opnieuw kiezen voor stapsgewijze liberale veranderingen in plaats van een geherstructureerde samenleving die eerlijk is voor iedereen.) Als kunstenaar die zijn podium deels kreeg door zich uit te spreken over onrecht, heeft Liu die luxe in de ogen van velen niet. Die houding is ook aanwezig in zijn tactloosheid lof voor beleefdheid in het licht van onderdrukking. (Dit was een reactie op een andere Marvel-show, Valk en Wintersoldaat .) In plaats van bewapenen het Buzzfeed-dialect van de sociale rechtvaardigheidstaal om zichzelf te ontslaan van verantwoordelijkheid en terugblik, zou hij moeten doen uitloggen .

(hoofdafbeelding: foto door Mathew Tsang/Getty Images)